Ακολουθεί μία διδακτικὴ ἱστορία ἀπὸ τὴ μοναχὴ Πορφυρία, τὴν πρώην ὁδηγὸ τάξι
Ἐννέα ἡ ὥρα τὸ βράδυ, βρίσκομαι στὴν πλατεία Παγκρατίου. Ἕνα παιδὶ γύρω στὰ 17 μὲ σταματάει.
–Καλησπέρα, στὰ Village.
Ἀπὸ τὸ ραδιόφωνο τοῦ αὐτοκινήτου ἔχει ἀρχίσει τὸ ἀπόδειπνο. Τὸ παιδί, ποὺ κάθισε δίπλα μου, μοῦ λέει:
– Δὲν βγάζεις τὸν παπά, νὰ βάλεις τραγούδια;
– Γιατί, ἀγόρι μου, δὲν σοὺ ἀρέσει ἡ ἀκολουθία;
…Στα δάκρυα των ματιών μου θολώνουν οι μνήμες, Διαχέονται οι στοχασμοί μου στα πελάγη των ονείρων μου, Όταν στ’ αναπάντητα ερωτήματα κατρακυλάει ο λογισμός, Πριν το λυκαυγές ,τότε που τραυματισμένες οι ελπίδες μου δύουν στους συμβιβασμούς σου και οι σιωπηλές κραυγές μου διαχέουν την απόγνωση…
Γράφει ο Νίκος Πιτσιακίδης
Υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης, ανάμεσα σε μεγάλες προσωπικότητες από όλο τον κόσμο, θα είναι ο «άγιος» των φυλακισμένων .
Ο πατέρας Γερβάσιος από τη Θεσσαλονίκη έχει αφιερώσει τη ζωή του στην προσφορά βοήθειας σε άπορους φυλακισμένους.
Τα τελευταία 35 χρόνια έχει συμβάλει στην αποφυλάκιση 15.200 απόρων φυλακισμένων, οι οποίοι προέρχονται από 90 χώρες του κόσμου, έχοντας καταβάλει περισσότερα από 4.100.000 ευρώ!
Ήταν μια φορά ένας νεαρός, ο οποίος συμπεριφερόταν μερικές φορές βίαια.
Ο πατέρας του, του έδωσε ένα σακουλάκι με καρφιά και του είπε να καρφώνει ένα
καρφί στο πεζοδρόμιο μπροστά από τον κήπο κάθε φορά που θα έχανε την υπομονή του
και θα μάλωνε με κάποιον….Την πρώτη μέρα έφτασε στο σημείο να
καρφώσει 37 καρφιά στο πεζοδρόμιο.
Συνέχεια ανάγνωσης Τα λόγια σου…είναι σαν καρφιά στο σώμα μου!!!
Αναλυτικά
ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ 