Συνέχεια ανάγνωσης Γιατί οι δίκαιοι και ευσεβείς άνθρωποι είναι φτωχοί και δυστυχούν και αδικούνται;
Αρχείο κατηγορίας ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ
«Παιδί µου, σ’ εκείνους τούς δύσκολους καιρούς οι Χριστιανοί δεν θάναι όπως τώρα…»
«Σ’ αυτούς τους καιρούς η αγάπη για τον Θεό θα παγώσει και µεγάλη θλίψη θα πέσει στον κόσµο. Το ένα έθνος θα αποστρέφεται το άλλο. Λαοί θα µετακινούνται από τα µέρη τους ( σημ. Αυτά πού βλέπουμε με τους μετανάστες σήμερα… ) και οι Χριστιανοί θα είναι νωθροί στις προσευχές τους, και επιπόλαιοι στις κρίσεις τους…
Ενας αδελφός έκανε συνεχώς αυτή την προσευχή στο Θεό…
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ
Ένας αδελφός έκανε συνεχώς αυτή την προσευχή στο Θεό:
– Κύριε, δεν έχω φόβο Θεού!
Συνέχεια ανάγνωσης Ενας αδελφός έκανε συνεχώς αυτή την προσευχή στο Θεό…
Απογυμνώνονται κάποτε
Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος
«Ήρθε ο φύλακας Άγγελος του και τον βοήθησε στην εξομολόγηση..»!!!
*Άγιασμένες μορφές και απλά γεροντάκια, που τα αξίωνε ο Θεός να ζουν τέτοια θαυμαστά περιστατικά, όπως το παρακάτω.
~ Όταν ό Πνευματικός Παπα-Γαβριήλ είχε γυρίσει άπό τόν κόσμο, στή Σκήτη αύτή, είχε βαρειά άρρωστήσει γιά θάνατο ό Μοναχός Κύριλλος Κουμιώτης άπό τήν Καλύβα «Ζωοδόχου Πηγής» καί επειδή πλησίασε ή ώρα τής έκδημίας του, κάλεσε τόν πνευματικό του νά έξομολογηθεΐ τό έτος 1965.
Συνέχεια ανάγνωσης «Ήρθε ο φύλακας Άγγελος του και τον βοήθησε στην εξομολόγηση..»!!!
Ήθελε έναν άνθρωπο να ωφεληθεί και ο Θεός του αποκάλυψε μια πόρνη.!!!
Συνέχεια ανάγνωσης Ήθελε έναν άνθρωπο να ωφεληθεί και ο Θεός του αποκάλυψε μια πόρνη.!!!
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΙ ΤΑ ΠΟΝΗΡΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ
Πολλά είχαν τη μορφή παιδιών, πού έκαναν κάθε λογής αταξία. Άλλα έμοιαζαν με άσεμνες γυναίκες. Χόρευαν, πηδούσαν κι έκαναν διάφορα ανόητα καμώματα.
Χωρίς άλλο, συλλογίσθηκε ο Όσιος, έχει κυριευθεί από αμέλεια ο Αδελφός, γι αυτό έχουν τόσο θάρρος μαζί του οι δαίμονες.
Σαν τελείωσε η Λειτουργία, πήγε καί χτύπησε την πόρτα του Μοναχού:
– Ήλθα να σου ζητήσω μια χάρη, του είπε. Μετά χαράς, Αββά, αν περνά από το χέρι μου.
Ο Όσιος Ποιμήν και το μαξιλάρι!!!
Πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη
Συνέχεια ανάγνωσης Ο Όσιος Ποιμήν και το μαξιλάρι!!!
Επίσκοπος για μία μέρα!
Πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη
῾Ο νεαρός καλόγερος κοίταζε μέ ἀγωνία τό πρόσωπο τοῦ μεγάλου ἀσκητῆ, καθώς ἐκεῖνος διάβαζε σοβαρός καί χωρίς νά βιάζεται τό γράμμα πού τοῦ εἶχε φέρει.
῾Μοιάζει πάρα πολύ μέ τόν Γέροντα᾽, τοῦ ᾽ρθε αὐθόρμητα ἡ σκέψη. ῾῾Η κορμοστασιά, τό πρόσωπο, τά γένια. ᾽Ακόμη κι οἱ ρυτίδες σχεδόν εἶναι ἴδιες. Λένε ὅτι τά ἀδέλφια μοιάζουν μεταξύ τους, ἀλλά ἐδῶ παρα…μοιάζουν᾽.
῾Ο καλόγερος ἦταν σταλμένος ἀπό τόν Γέροντα τοῦ μοναστηριοῦ τοῦ ἁγίου μάρτυρα Ματθαίου, κοντά στήν πόλη τῆς ῎Εδεσσας τῆς Συρίας, γιά νά μεταφέρει σπουδαῖο μήνυμα στόν ἀναχωρητή τῆς σπηλιᾶς. Νά τόν παρακαλέσει ἐξ ὀνόματος ὅλων τῶν ἀδελφῶν τοῦ κοινοβίου νά γυρίσει πίσω.
῾῾Από τήν ἀπάντησή του κρίνεται σέ μεγάλο βαθμό ἡ καλή πορεία ὅλων μας᾽, τόνισε μέ ἔμφαση ὁ ἡγούμενος στόν κομιστή τοῦ γράμματος ἀδελφό.
Συνέχεια ανάγνωσης Επίσκοπος για μία μέρα!
Το να κατακρίνουμε τον άλλο είναι πολύ εύκολο (διδακτική ιστορία)
Έτσι λοιπόν πέρασε την ζωή του με ραθυμία και αμέσως μέχρι την ώρα του θανάτου του που έπεσε πιά στο κρεβάτι και ψυχοραγούσε. Οι Πατέρες όμως του συμπαραστέκονταν και βρίσκονταν συνέχεια κοντά του.
Συνέχεια ανάγνωσης Το να κατακρίνουμε τον άλλο είναι πολύ εύκολο (διδακτική ιστορία)
Μοναχός Ἰωσὴφ Γρηγοριάτης: «Κύριε γνώρισέ μου αὐτὸν τὸν ἄγνωστο»
Μοναχός Ἰωσὴφ Γρηγοριάτης
1915 – 2008 |
«Κύριε γνώρισέ μου αὐτὸν τὸν ἄγνωστο. Ξέρω τὸ ὄνομά μου, τὴν ἡλικία μου, τὸ βάρος μου, τὸ χρῶμα τῶν μαλλιῶν μου, ὅμως τὸν ἑαυτό μου δὲν τὸν γνωρίζω. Αὐτὸς σὲ μένα τὸν ἴδιο, παραμένει κρυμμένος καὶ ἄγνωστος. Ἐσὺ ὅμως Χριστέ μου, ποὺ «ἐξετάζεις νεφροὺς καὶ καρδιὲς» τὸν γνωρίζεις. Ἐσὺ γνωρίζεις κάθε ἄνθρωπο ἐρχόμενο εἰς τὸν κόσμο, «ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ». Ἐσὺ κρατᾶς στὰ πλαστουργικά σου χέρια τὴν φωτογραφία τοῦ μυστικοῦ καὶ ἀγνώστου ἑαυτοῦ μου, σὲ ὅλες τὶς λεπτομέρειες.Τί δὲν θὰ ἔδινα νὰ ἀποκτήσω αὐτὴ τὴν φωτογραφία Κύριέ μου! Νὰ τὴν κρατήσω μπροστὰ στὰ μάτια μου. Νὰ δῶ ἐπὶ τέλους ποιὸς εἶμαι. Μία μυστικὴ φωνή μου λέει πὼς δὲν θὰ ἄντεχα νὰ δῶ τὴ φωτογραφία μου αὐτή. Καὶ ἂν τὴν ἔβλεπα, πὼς δὲν θὰ μποροῦσα νὰ ἀναγνωρίσω τὸν ἑαυτό μου. Γι’ αὐτὸ Κύριε εἶμαι εὐχαριστημένος ποὺ Ἐσύ, γεμάτος ἀγάπη γιὰ μένα, κρατᾶς ἀποκλειστικὰ δική σου τὴν φωτογραφία τοῦ πραγματικοῦ ἑαυτοῦ μου. Γιατί ξέρω πὼς Ἐσὺ θὰ δουλέψεις μέσα μου γιὰ νὰ ἀποκαταστήσεις τὴν πραγματικὴ εἰκόνα τοῦ ἑαυτοῦ μου καὶ νὰ τὴν παρουσιάσεις μὴ ἔχουσα σπίλο ἢ ρυτίδα ἀλλὰ ἵνα ᾗ ἁγία καὶ ἄμωμος. Κύριε θέλω νὰ σοῦ δώσω τὴν δυνατότητα νὰ ἐπεξεργασθεῖς μέσα μου τὸν ἑαυτό μου…
Συνέχεια ανάγνωσης Μοναχός Ἰωσὴφ Γρηγοριάτης: «Κύριε γνώρισέ μου αὐτὸν τὸν ἄγνωστο»
«Ο ΦΙΛΑΡΓΥΡΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ»
«Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία». Κολ. 3. 5.
Με αφορμή την παραβολή του άφρονος πλουσίου που θ’ ακουστεί την Κυριακή 18 Νοεμβρίου στους Ορθόδοξους ναούς, ας θυμηθούμε κι ας προβληματιστούμε με την παρακάτω διδακτική περικοπή από το Γεροντικό:
Νοιάζομαι…
Νοιάζομαι είπεν γέροντας, με πόνο στην καρδία
θα έρθουν δεινά και πειρασμοί, από την ακηδία.
Ω Έλληνες, ελήλυθεν, η ώρα να μιλήσω
και όσα ακούω εις στην καρδιά, στα τέκνα μου, να αφήσω.
Κανόνας για την πτώση μας, από ψηλά νομίζω
μα η Χάρις είναι πάνσοφος και εις τον Θεόν ελπίζω.
ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Προσευχή μέσα στην αναταραχή!
Πώς είναι δυνατό, όμως, να προσευχηθούμε μέσα σε κατάσταση ταραχής; Θα ’θελα να αναφέρω μερικά παραδείγματα που δείχνουν πως αυτό είναι δυνατό· θα τολμούσα μάλιστα να πω ότι αυτή η αναταραχή έχει τα πλεονεκτήματά της, σαν τα αιχμηρά βράχια που μας βοηθούν να σκαρφαλώσουμε ψηλά εκεί που δεν μπορούμε να πετάξουμε.