Σε συνέχεια χθεσινής ανάρτησής μας με την προσφώνηση του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου προς τον νέον Αρχοντα Πρωτοψάλτη της Μεγάλης Εκκλησίας κ. Παναγιώτη Νεοχωρίτη και γιά να κλείσουμε το όλον σημαντικόν από ψαλτικής απόψεως θέμα, σήμερα αναρτούμε και την αντιφώνηση τού νέου Αρχοντος. Δεν θέλουμε να προβούμε σε κανέναν σχολιασμό. Ομως θα επισημάνουμε ως ΟΦΕΛΠ ότι και μόνη η ανάγνωση της αντιφώνησης μαρτυρεί έναν ιδιαίτερα ταπεινό άνθρωπο πού έχει απόλυτο σεβασμό στην Ψαλτική παράδοση και έχει πλήρη γνώση του μεγάλου Διακονήματος πού κλήθηκε και ανέλαβε.
Συνέχεια ανάγνωσης Αντιφώνηση προς τον Παναγιώτατον Οικ.Πατριάρχην τού νέου Αρχοντος Πρωτοψάλτου της Μεγ.Εκκλησίας κ.Παν.Νεοχωρίτη. →
Η τέταρτη ψαλτική σταθερά, συμφυής με τον χρόνο και τον ρυθμό, είναι η χρονική αγωγή, που δεν είναι παρά η απόλυτη αξία της χρονικής μονάδος, η οποία καθορίζει πόσο γρήγορη ή πόσο αργή είναι κάθε κίνηση στον ρυθμικό πόδα. Απλούστερα, χρονική αγωγή είναι η ταχύτητα με την οποία ψάλλουμε ένα μέλος. Το πόσο αργή ή σύντομη είναι η χρονική αγωγή σχετίζεται με το πόσοι απλοί χρόνοι εκτελούνται κατά την διάρκεια ενός λεπτού της ώρας, π.χ. αν η χρονική αγωγή προβλέπεται να είναι 100 (χτύποι), αυτό σημαίνει ότι σε 60 δευτερόλεπτα θα ψάλλουμε 100 χρόνους, δηλ. 100 φωνητικούς χαρακτήρες.
Συνέχεια ανάγνωσης «Ψαλτικής σταθερές»: Τα αδιαπραγμάτευτα και σταθερά στοιχεία ερμηνείας του βυζαντινού μέλους (2ο μέρος) →
Σε μια εποχή που η γνώση πληθαίνει τρομακτικά ημέρα με την ημέρα, με αποτέλεσμα οι έννοιες και τα πράγματα να αποκτούν ακόμα πιο συγκεκριμένο και εξειδικευμένο περιεχόμενο, οι διάκονοι της Ψαλτικής Τέχνης επαναπαυόμαστε στην ασάφεια, επικαλούμενοι μάλιστα την παράδοση και τους εκπροσώπους της. Και επειδή εχθρός της αλήθειας δεν είναι το ψέμα, αλλά η σχετικοποίησή της, χρήσιμη θεωρούμε την κατάθεση μερικών σκέψεων σχετικά με την πράξη της Ψαλτικής.
Τώρα σας συμβουλεύω να κάμετε από κομβολόγι μικροί και μεγάλοι και να το κρατήτε με το αριστερό χέρι, και με το δεξιό να κάμνετε τον σταυρόν σας και να λέγετε: Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος, διά της Θεοτόκου και πάντων των Αγίων ελέησόν με τον αμαρτωλόν και ανάξιον δούλον σου.