«Η Αιτωλοακαρνανία ξεπροβόδισε μια οσία και αγία μορφή στον Παράδεισο» της Καθηγουμένης Μόνικας Μοναχής, Ιερά Μονή Αγίων Νεκταρίου και Φανουρίου Τρικόρφου Φωκίδος

Ξημερώματα τῆς 5ης Ὀκτωβρίου, ἡμέρα Τετάρτη, ἔφυγε ἀφήνοντας τήν τελευταία της πνοή, στό φτωχικό της καλυβάκι ἡ γιαγιά Γιαννούλα. Ἦταν Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου, ὅταν γιά τελευταία φορά πήγαμε νά τήν δοῦμε καί νά πάρουμε τήν εὐχή της, γιατί ἡ γιαγιά ἔφευγε γιά τόν Χριστό πού τόσο ἐπόθησε σ᾽ ὅλη τή ζωή της. Καί πράγματι, ὅταν φθάσαμε φαινόταν τόσο ὅτι ἡ γιαγιά ἔφευγε, πού ξέραμε ὅτι πλέον θά τήν βλέπαμε μόνο μέσα στή νεκρική της κλίνη καί, ἐάν θέλει ὁ Θεός, στόν Παράδεισο, στήν ἄλλη ζωή.

Advertisements

Το φιλότιμο του Έλληνα δεν θα το πάρουν ποτέ!

 

Το περιστατικό είναι αληθινό και συνέβη σε μια υπεραγορά της Αγίας Παρασκευής, στην Αθήνα.

Πλησιάζει στο ταμείο ένας γηραιός, ρακένδυτος άνδρας, με 3-4 κονσέρβες κι ένα γκαζάκι στο καλαθάκι του.

Η νεαρή ταμίας κτυπάει τις κονσέρβες και το γκαζάκι στην ταμειακή μηχανή, τον κοιτάει και του λέει:

 

Ένας Γιατρός-Λειτουργός….

Ο 39χρονος πνευμονολόγος Νικόλαος Κουτσομήτρος γυρίζει τα χωριά του Αγρινίου και μία φορά τον μήνα εξετάζει δωρεάν τους κατοίκους, που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης κι εκείνοι τον ανταμείβουν με αγάπη, πίτες και αβγά!

Βρέθηκε άφθαρτο το λείψανο του ομολογητού π.Γεωργίου Κάλτσιου Ντουμιτρεάσα!

 

 

Στην Μονή Πέτρου Βόντα της Ρουμανίας,κατά το ειδικό τυπικό που τηρεί η Εκκλησία μας έγινε η ακολουθία για την εκταφή του π.Γεωργίου Κάλτσιου Ντουμιτρεάσα,με την συμπλήρωση επτά ετών από την κοίμησή του(+21 Νοεμβρίου 2006).

Το λείψανό του βρέθηκε άφθαρτο επιβεβαιώνοντας έτσι την αγιότητα του βίου του.

ΣΑΝ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΣΤΟ ΚΑΜΙΝΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΠΛΟΥ ΠΙΣΤΟΥ ΤΑΠΕΙΝΟΥ ΕΝΑΡΕΤΟΥ ΘΕΟΦΩΤΙΣΤΟΥ ΒΙΟΠΑΛΑΙΣΤΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΙΩΒ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ Μ., (1929-2004)

 ^{ΕΚΔΟΣΗΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ» ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2005}

^{Σημείωμα εκδότου}

Η του Θεού άπειρη φιλανθρωπία ευδόκησε, ώστε να φανέρωση έναν άγνωστο κρυμμένων εκλεκτό δούλον του, που διέθετε ακλόνητη πίστη και αγάπη στον αναμάρτητο Χριστό και υπηρετούσε το θέλημα του Θεανθρώπου με την καρδιά του. Πρόκειται για τον αξιομακάριστο εν Χριστώ αδελφό Αναστάσιο από ένα χωριό της Μακεδονίας μας που μετατέθηκε από την στρατευόμενη Εκκλησία στην θριαμβεύουσα στις 30 Αυγούστου του 2004.

Θέλοντας ο Κύριος να αποκάλυψη τον εργάτη της αρετής, να μας στήριξη πνευματικά και να επιβεβαίωση ότι «Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ο Αυτός και εις τους αιώνας» (Έβρ. 13, 7), και «ότι χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιωάν. 15, 5), έστειλε κοντά του ένα φιλόχριστο άνθρωπο, ο όποιος στις συχνές επισκέψεις του στον ασθενή Αναστάσιο, έκαμνε διάφορες πνευματικές ερωτήσεις για να ωφελείται ψυχικά. Βλέποντας, όμως, τα λεγόμενα του πως έχουν θεϊκή σοφία και χάρη Θεού, και από φώτιση Θεού, σημείωνε σε πρόχειρα χαρτιά τις απαντήσεις που έδιδε ο φωτισμένος και μαρτυρικός αυτός άνθρωπος του Θεού.