Αρχείο κατηγορίας ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ «ΒΑΖΕΙ Ο ΝΤΟΥΤΣΕ ΤΗ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥ»

Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του

και τη σκούφια την ψηλή του

μ’ όλα τα φτερά

και μια νύχτα με φεγγάρι

την Ελλάδα πάει να πάρει

βρε, το φουκαρά

Συνέχεια ανάγνωσης ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ «ΒΑΖΕΙ Ο ΝΤΟΥΤΣΕ ΤΗ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥ»

«Γυναίκες Ηπειρώτισσες» Μαρινέλλα

Μουσική/Στίχοι: Κατσαρός Γιώργος/Πυθαγόρας

Γυναίκες ηπειρώτισσες

μέσα στα χιόνια πάνε

κι οβίδες κουβαλάνε

Θεέ μου τι τις πότισες

και δεν αγκομαχάνε

Γυναίκες ηπειρώτισσες

ξαφνιάσματα της φύσης

εχθρέ γιατί δεν ρώτησες

ποιον πας να κατακτήσεις;

Γιαννιώτισσες, Σουλιώτισσες

ξαφνιάσματα της φύσης

εχθρέ γιατί δεν ρώτησες

ποιον πας να κατακτήσεις;

Γυναίκες απ’ τα σύνορα

κόρες, γριές, κυράδες

φωτιά μες στους βοριάδες

εσείς θα είστε σίγουρα

της Λευτεριάς μανάδες

 

«Μα εγώ είμαι Έλληνας» Νότης Σφακιανάκης

Μα εγώ είμαι Έλληνας Νότης Σφακιανάκης
Στίχοι: Κώστας Χορλιαφάκης
Μουσική: Κώστας Χορλιαφάκης Στράτος Κουμπάς

Χρόνια με χτυπάτε
χρόνια στέκομαι
χρόνια με πουλάτε
και τ’ ανέχομαι

Χρόνια ο σκοπός σας
να αφανιστώ
Έλληνας χαμένος
πρόγραμμα βατό

Έλληνας θαμμένος γη χωρίς Θεό

Μα εγώ είμαι Έλληνας
δεν θα πεθάνω
υπήρξα άρχοντας
στον κόσμο επάνω

Είμαι αυτός
που σου ‘χει μάθει
τ’ αλφαβητάριο
μην κάνεις λάθη

Εγώ σε γέννησα
σ’ έχω αναθρέψει
κι ότι δικό σου
μου το ‘χεις κλέψει

Μα εγώ είμαι Έλληνας
πάντα αντάρτης
Άνθρωπος δίκαιος
και δημοκράτης

Τώρα ζητιανεύω
κι η ψυχή σου χαίρεται
τώρα ξεπουλιέμαι
μα ποιος Θεός το δέχεται

Τώρα μου ζητάτε
τα υπάρχω μου
ως και την ψυχή μου
που ‘χω πάνω μου

Δεν θα μου τα πάρεις ούτε από τον τάφο μου

Μα εγώ είμαι Έλληνας
δεν θα πεθάνω
υπήρξα άρχοντας
στον κόσμο επάνω

Είμαι αυτός
που σου ‘χει μάθει
τ’ αλφαβητάριο
μην κάνεις λάθη

Εγώ σε γέννησα
σ’ έχω αναθρέψει
κι ότι δικό σου
μου το ‘χεις κλέψει

Μα εγώ είμαι Έλληνας
πάντα αντάρτης
Άνθρωπος δίκαιος
και δημοκράτης

Μα εγώ είμαι Έλληνας
ευλογημένος
σ’ επαναστάσεις
αναθρεμμένος

Έχω παλέψει
έχω νικήσει
θεριά ανήμερα
έχω λυγίσει

Δεν κάνω πίσω
θα πολεμήσω
και τους ρουφιάνους
θα τους διαλύσω

Αυτούς Ελλάδα μου
που χρόνια τώρα
τον δρόμο σ’ άνοιξαν
στην κατηφόρα…

«Τα Κλεμμένα» Νότης Σφακιανάκης

 

Στίχοι: Ντιάνα Τζόβολου
Μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
Πρώτη εκτέλεση: Νότης Σφακιανάκης

Μία τσιγγάνα μου ‘χε πει πως είμαι απ’ το Αϊβαλί
κι εγώ θυμήθηκα τα λόγια του παππού μου.
Στη Σμύρνη έφτιαχνε γλυκά και η γιαγιά μπαχαρικά
μέσα στο σπίτι του πατέρα του δικού μου.

Τα χρόνια που ‘μουν πιο μικρός, αναρωτιόμουν συνεχώς
γιατί ‘χε πάντα το μπαούλο γυαλισμένο.
Και πριν πεθάνει μου ‘χε πει να του φυλάξω το κλειδί
κι είδα το βλέμμα το στερνό του φοβισμένο.

Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά, δακρύζει πάντα η Παναγιά
γι’ αυτούς που έφυγαν διωγμένοι μες στα πλοία.
Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά, ακόμα καίει μια φωτιά
γιατί μεμέτηδες δανείζονται τα θεία.

Έφυγε δίχως παιδεμό, μα έζησε ξεριζωμό
αυτήν την λέξη την πρωτάκουσα στα έξι.
Είχα ρωτήσει να μου πει την ιστορία απ’ την αρχή
κι όπως μιλούσε έσταζε αίμα η κάθε λέξη.

Γι’ αυτό το άνοιξα κι εγώ το κασελάκι το παλιό
κι είδα τα λίγα που ‘χε πάρει, τα κρυμμένα.
Κανέλα, σμύρνα και νερό απ’ τα παράλια θαρρώ
και λίγο χώμα από τα μέρη τα κλεμμένα.

Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά, δακρύζει πάντα η Παναγιά
γι’ αυτούς που έφυγαν διωγμένοι μες στα πλοία.
Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά, ακόμα καίει μια φωτιά
γιατί μεμέτηδες δανείζονται τα θεία.

«ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΠΑΡΑΞΕΝΕ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΟΥ» ACTIVE MEMBER

ΣΤΙΧΟΙ

Καλώς ήρθες, ξένε στο τόπο μου
άραξε δίπλα να σου βάλω ένα κρασί να πιεις
συγχώρεσέ με λιγάκι για τον τρόπο μου,
μα με βρήκες στην αγκαλιά της ντροπής.
Ξέμεινα μόνος μου, πάρε και κάτσε όπου θες
κουρασμένο σε βλέπω, πρέπει καιρό να γυρίζεις,
όμως μέσα στη ζαλάδα μου και πίσω απ’ τις σκιές
σα να μου φαίνεται πως κάτι μου θυμίζεις.
Συνέχεια ανάγνωσης «ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΠΑΡΑΞΕΝΕ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΟΥ» ACTIVE MEMBER

«Μικρή πατρίδα» -Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα ‘ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ’ άφησε ν’ ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα ‘ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ’ άφησε ν’ ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ’ αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν’ ανασάνει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας