Αρχείο κατηγορίας ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Προσευχή και … καρύδια!!!!!
«Tρεις εσείς, τρεις κι εμείς»
Αυτός κάνει την δουλειά του και εγώ την δική μου. Κανένα πρόβλημα
Κάνεις προσευχή και ο νους σου ταξιδεύει. Φεύγει και χάνεται σε εικόνες, ήχους, μυρωδιές, παραστάσεις που δεν θα ήθελες εκείνη την ώρα να έχεις στο μυαλό σου. Χάνεις την προσευχή.Πάει πέταξες για αλλού.
Συνέχεια ανάγνωσης Αυτός κάνει την δουλειά του και εγώ την δική μου. Κανένα πρόβλημα
«Η χάρη της προσευχής φέρνει το νου σε επαφή με το Θεό». (Αγ. Μάξιμος ο Ομολογητής)
Η συνεχής προσευχή χωρίζει το νου απ’ όλα τα νοήματα και έτσι τον εμφανίζει γυμνό από περισπασμούς ενώπιον του Θεού· διότι τα νοήματα προκαλούνται από διάφορα πράγματα. Τα δε πράγματα είναι άλλα αισθητά και άλλα νοητά. Εφ’ όσον λοιπόν ο νους διακινείται μέσα στην περιοχή των πραγμάτων αυτών, αυτά συλλαμβάνει και αυτά τα νοήματα περιφέρει. Η δε χάρη της προσευχής φέρνει τον νου σε επαφή με το Θεό.
Προσευχή υπέρ όλου του κόσμου
Ἀρχιμ. Βασιλείου, Προηγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων
Θυμᾶμαι σ’ ἕνα νησί, στήν Κῶ, πού εἶχα πάει μιά φορά εἶχα δεῖ μιά γριούλα. Μοῦ λέει,
–«Ἐγώ δέν ξέρω γράμματα καί δέν ξέρω νά κάνω καμιά προσευχή, μά οὔτε τό Πιστεύω μπορῶ νά πῶ οὔτε τό Πάτερ ἡμῶν.
Φοβάμαι όταν λέω «γενηθήτω το θέλημά Σου» (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Μία κυρία στο Παρίσι πριν από λίγα χρόνια μου έλεγε ότι δεν τολμούσε να απαγγείλει την προσευχή αυτή μετά τα λόγια «ελθέτω η Βασιλεία Σου». Φοβόταν τόσο πολύ ώστε αν έλεγε στον Θεό έντιμα, «γενηθήτω το θέλημά Σου», τότε όφειλε να δεχθεί «όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή» με την ετοιμότητα να τα υπομένει χωρίς γογγυσμό, χωρίς μικροψυχία και τα παρόμοια.
Συνέχεια ανάγνωσης Φοβάμαι όταν λέω «γενηθήτω το θέλημά Σου» (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Ἐπιστολή Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς γιά τή μυστική προσευχή!
Με ρωτάς αν πρέπει να προσευχόμαστε φανερά ή μυστικά. Και το ένα και το άλλο. Μόνο να γνωρίζουμε ότι στη φανερή προσευχή πρέπει να φυλαγόμαστε από την υποκρισία μπροστά στους ανθρώπους και στη μυστική από τη δικαιολόγηση του εαυτού μας μπροστά στον Θεό. Να ένα παράδειγμα μυστικής προσευχής, που βρέθηκε ανάμεσα στα χαρτιά του μητροπολίτη της Μόσχας Φιλάρετου, μετά τον θάνατό του:
Συνέχεια ανάγνωσης Ἐπιστολή Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς γιά τή μυστική προσευχή!
Ο Θεός που παριστάνει πως δεν υπάρχει (ιερομόναχου Ραφαήλ Νοϊκα)
Ο τρόπος ο πνευματικός
Ιερομονάχου Ραφαήλ Νόϊκα
Ερώτηση: Είπατε κάποτε ότι όλα τα πράγματα δένονται και λύνονται με πνευματικό τρόπο. Μπορείτε, σας παρακαλώ, να μας το εξηγήσετε;
Απάντηση: Ναι, έχω πει κάτι τέτοιο. Όλα όσα κάνει ο άνθρωπος αρχίζουν στον αόρατο, δηλαδή στον μυστικό χώρο της καρδιάς του. Όταν βάλεις κάτι στον νου σου, ο Θεός το βλέπει, και αν έχεις πάρει απόφαση γι’ αυτό το κάτι, είναι πολύ πιθανό να πραγματοποιηθεί κάποτε στη ζωή σου.
Ακούστε ένα παράδειγμα. Κάποιος μοναχός μου είπε: «Μάλωσα με έναν μοναχό (νομίζω από άλλη μονή), αλλά ύστερα μετάνιωσα και ήθελα να του ζητήσω συγγνώμη.
Συνέχεια ανάγνωσης Ο Θεός που παριστάνει πως δεν υπάρχει (ιερομόναχου Ραφαήλ Νοϊκα)
«Mέ φωνή παρακλητική…» Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου
Συνέχεια ανάγνωσης «Mέ φωνή παρακλητική…» Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου
Metropolitan Anthony of Sourozh -On the Prayer before Communion
In the name of the Father, the Son and the Holy Ghost.
Every time we come to Communion we say to the Lord that we come to Him Who is the Saviour of sinners, but we also state that we consider ourselves as the greatest of all. How much truth is there in such a statement when we make it? Or how can we make such a statement? Is it true? Can we truly say that we do consider ourselves the worst of all sinners? John of Kronstadt in his «Diary» makes a point which I believe is very important; he says that he also asks himself this very question, and he can answer it in all honesty, because, he says, if others had been given so much love, so much grace, so much Divine revelation as was given to him, they would have borne fruit which he proved unable to bear.
Συνέχεια ανάγνωσης Metropolitan Anthony of Sourozh -On the Prayer before Communion
«Θέλουμε κάτι από τον Χριστό ή θέλουμε τον ίδιο τον Χριστό;» (Επισκόπου Anthony Bloom)
«ΓΙ’ ΑΥΤΟ Η ΨΥΧΗ ΣΑΣ ΜΕΝΕΙ ΑΝΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΗ, ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΗ…»
Σας ελέγχει η συνείδηση, επειδή κάνετε πολύ βιαστικά την προσευχή σας και είναι εύλογο. Γιατί υπακούτε στον εχθρό; Εκείνος είναι που σας παρακινεί: «Γρήγορα… πιο γρήγορα…». Η βιαστική προσευχή δεν έχει πνευματικό καρπό. Βάλτε, λοιπόν, κανόνα στον εαυτό σας να μη βιάζεστε.
Συνέχεια ανάγνωσης «ΓΙ’ ΑΥΤΟ Η ΨΥΧΗ ΣΑΣ ΜΕΝΕΙ ΑΝΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΗ, ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΗ…»
ΟΤΑΝ ΛΕΣ “ΚΥΡΙΕ ΣΩΣΕ ΜΕ, ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΜΟΥ ΣΤΟΙΧΙΣΕΙ”, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ!
Aρχιεπισκόπου Anthony Bloom
Οι λέξεις της προσευχής έχουν την ιδιότητα να είναι πάντοτε λέξεις γεμάτες υποσχέσεις.
Δεν μπορείς να λες απλά μία προσευχή χωρίς να έχεις συνέπεια σ’ αυτό που λες. Δηλαδή, θα πρέπει να εννοείς αυτό που λες: «Αν πω αυτό, ακριβώς αυτό είναι εκείνο που θα κάνω, όταν οι περιστάσεις το ζητήσουν».
Συνέχεια ανάγνωσης ΟΤΑΝ ΛΕΣ “ΚΥΡΙΕ ΣΩΣΕ ΜΕ, ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΜΟΥ ΣΤΟΙΧΙΣΕΙ”, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ!
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΙ ΤΑ ΠΟΝΗΡΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ

Πολλά είχαν τη μορφή παιδιών, πού έκαναν κάθε λογής αταξία. Άλλα έμοιαζαν με άσεμνες γυναίκες. Χόρευαν, πηδούσαν κι έκαναν διάφορα ανόητα καμώματα.
Χωρίς άλλο, συλλογίσθηκε ο Όσιος, έχει κυριευθεί από αμέλεια ο Αδελφός, γι αυτό έχουν τόσο θάρρος μαζί του οι δαίμονες.
Σαν τελείωσε η Λειτουργία, πήγε καί χτύπησε την πόρτα του Μοναχού:
– Ήλθα να σου ζητήσω μια χάρη, του είπε. Μετά χαράς, Αββά, αν περνά από το χέρι μου.
«Ευχή για τους Ανέργους» του π. Ανδρέα Κονάνου
Ας πούμε μια ευχή για τους άνεργους των ημερών μας.
Νέους και μεγαλύτερους.
Που νιώθουν άχρηστοι, ανίκανοι, ανασφαλείς, αβέβαιοι.
Που νιώθουν τα όνειρά τους να μαραίνονται,
και τις ελπίδες τους να σβήνουν.
Που δεν μπορούν να δημιουργήσουν κάτι,
να ζήσουν την αγάπη τους,
να ολοκληρώσουν τον έρωτά τους,
να κάνουν το σπίτι τους.
Που τρελαίνονται απ’ το άγχος.
Που νιώθουν ανάξιοι, ανίκανοι, ένα μηδενικό.
Συνέχεια ανάγνωσης «Ευχή για τους Ανέργους» του π. Ανδρέα Κονάνου
Ἀρχιμανδρίτης Θεόκλητος Λεγᾶτος –» Ἡ προσευχὴ τῆς μετανοίας»
Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μή μοι δῷς.Πνεῦμα δὲ ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. |
Ἡ περίοδος τῆς μεγάλης Τεσσαρακοστῆς εἶναι περίοδος πνευματικοῦ ἀγώνα καὶ περισυλλογῆς. Σκοπὸς ἡ σωστὴ προετοιμασία γιὰ τὰ μεγάλα γεγονότα τῶν Παθῶν καὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, ποὺ θὰ γιορτάσουμε σὲ λίγο.
Ἡ προσευχὴ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ μέσα τῆς ὁλοκληρωμένης ἐν Κυρίῳ προετοιμασίας. Αὐτὴ τὴν περίοδο ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει πλῆθος προσευχῶν, ποὺ προσφέρει στὰ μέλη της. Μιὰ ἀπ᾿ αὐτὲς εἶναι καὶ ἡ προσευχὴ τοῦ Ἁγίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου. «Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου….».
Συνέχεια ανάγνωσης Ἀρχιμανδρίτης Θεόκλητος Λεγᾶτος –» Ἡ προσευχὴ τῆς μετανοίας»
Παιδικός Παράδεισος!!! Μάθημα προσευχής
Προσευχή η μόνη λύση διεξόδου από την κρίση!
«Πότε βιδώνει μια βίδα»
Γράφει ο σοφός και ενάρετος κληρικός π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, πως του έλεγε κάποιος:
«Πάτερ, ένα περίεργο πράγμα. Πάω να βιδώσω μια βίδα, δεν βιδώνει. Προσπαθώ, προσπαθώ, προσπαθώ, δεν βιδώνει. Άμα πω μια βλαστήμια, βιδώνει αμέσως»! «Είναι πολύ απλό και ευεξήγητο αυτό που συμβαίνει», διευκρινίζει ο π. Επιφάνιος. «Δεν εμποδίζει τη βίδα κάποιο φυσικό αίτιο, αλλά κάτι άλλο, παραπέρα: η δαιμονική ενέργεια. Για να κάνει τον άνθρωπο να βλαστημήσει. Απ’ τη στιγμή που θα γίνει αυτό, η δαιμονική ενέργεια φεύγει απ’ τη βίδα και υποδουλώνει τον άνθρωπο. Τί να την κάνει τη βίδα πια; Γι’ αυτό και αυτή βιδώνει τότε μια χαρά. Αντί να βλασφημήσεις», καταλήγει ο π. Επιφάνιος, «δεν λες εκείνη την ώρα, κάνοντας το σημείο του σταυρού, ‘πίσω μου σ’ έχω, σατανά’ ή ‘Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με’; Να δεις, δεν θα βιδώσει η βίδα»;