Αρχείο κατηγορίας ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Η αποφυγή της απογνώσεως (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

Αποτέλεσμα εικόνας για αγιοσ ιωαννησ χρυσοστομοσ

Επιμέλεια και ερμηνεία κειμένου,

Γεωργία Κουνάβη, Θεολόγος, επιμελήτρια της Ελληνικής Πατρολογίας

Το κείμενο που ακολουθεί είναι τόσο γλαφυρό, τόσο αισιόδοξο, τόσο πατρικό. Γραμμένο από τον άγιο Πατέρα με περισσή αγάπη και πόνο, με λαχτάρα και φροντίδα για κάθε άνθρωπο που αμαρτάνει και επαναλαμβάνει τα αμαρτήματα του από αδυναμία. Είναι πολύ ενισχυτικό και μπορεί να παρηγορήσει ακόμη και το μεγαλύτερο αμαρτωλό και να τον ενθαρρύνει να μετανοεί συνεχώς. Άλλωστε αφού αδιάκοπα αμαρτάνουμε όλοι μας, συνεχώς πρέπει και να μετανοούμε μέσα από τα έγκατα της καρδιάς μας.

 

Συνέχεια ανάγνωσης Η αποφυγή της απογνώσεως (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

«Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΕΣΤΡΑΦΗ ΕΙΣ ΤΑ ΟΠΙΣΩ»

Αποτέλεσμα εικόνας για ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ

     Ο άγιος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Πρόκλος προσκαλεί τους χριστιανούς να γιορτάσουν τα Άγια Θεοφάνεια με αυτούς τους λόγους: «Ελάτε να δείτε έναν άλλο κατακλυσμό, πολύ ανώτερο και θεραπευτικότερο από εκείνον που είδαμε να γίνεται στο Νώε.

Συνέχεια ανάγνωσης «Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΕΣΤΡΑΦΗ ΕΙΣ ΤΑ ΟΠΙΣΩ»

Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Πώς θα γίνει η Δύση πάλι Ορθόδοξη;

Μην επηρεάζεστε από αυτά που βλέπουν τα μάτια, επειδή τα μάτια βλέπουν επιφανειακά και δε βλέπουν το βάθος. Τα μάτια βλέπουν την εξωτερική ενδυμασία του ανθρώπου και δε βλέπουν τον χαρακτήρα του, βλέπουν τον ηθοποιό και δεν βλέπουν τον .

Συνέχεια ανάγνωσης Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Πώς θα γίνει η Δύση πάλι Ορθόδοξη;

Ενας αδελφός έκανε συνεχώς αυτή την προσευχή στο Θεό…

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ

 

Ένας αδελφός έκανε συνεχώς αυτή την προσευχή στο Θεό:

 – Κύριε, δεν έχω φόβο Θεού!

Συνέχεια ανάγνωσης Ενας αδελφός έκανε συνεχώς αυτή την προσευχή στο Θεό…

«Κοινοκτημοσύνη: πρώτη Χριστιανική κοινότητα» ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

trash

Ήταν τόση η προθυμία με την οποία έδιναν (όσοι είχαν περιουσίες), ώστε δεν υπήρχε ούτε ένας φτωχός (στην πρώτη χριστιανική κοινότητα των Ιεροσολύμων). Δεν έδιναν δηλ. μέρος μόνο από την περιουσία τους, κρατώντας την υπόλοιπη για τον εαυτό τους, ούτε όλα μεν, αλλά με το αίσθημα πως ήταν δικά τους και τα δώριζαν.

Συνέχεια ανάγνωσης «Κοινοκτημοσύνη: πρώτη Χριστιανική κοινότητα» ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Elder Joseph of Vatopaidi-On Humility and the Humble Outlook  

 
The title of this speech in Greek is ‘Περί ταπεινώσεωςκαι ταπεινοφροσύνης’. An Elder has explained the difference as being that ‘ταπεινοφροσύνη’ is an attitude of mind (hence ‘humble outlook’), while‘ταπείνωσις’ (‘humility’) is from the heart. In practice, however, the terms are often used interchangeably.
Without question, the Scriptures as a whole, as well as Patristic philosophy, are ‘seasoned with salt’, as it were, garlanded with the good mother of the virtues, the humble outlook. This is particularly noticeable at the points related to the behavior and comportment of people living by the direct instructions to reach their destination and striving to put these into practice through repentance.
In another homily, we referred to obedience as a virtue. Now we’re obliged to describe humility as an attribute, the character and form of the soul and of the personality.
If duty is an inviolable rule of life for rational beings, how much superior to it must be the personal attributes, the form and the character? And if, again, humility were only a human skill and achievement, which adorns and perfects rational beings, without it also being divine, human boldness would be able to describe it. But from the moment that it was revealed to us that it reaches as far as the Incarnate Word of God Himself, humility became something beyond that which human thought can conceive, and which can be understood only with admiration and astonishment. He Himself says: ‘Learn from my example, for I am meek and humble in heart’.
 

Συνέχεια ανάγνωσης Elder Joseph of Vatopaidi-On Humility and the Humble Outlook  

«The Ten Drachmas: The Lord in the Guise of a Woman St.» Nikolai Velimirovic

 

 
 

St. Nikolai Velimirovic
Can you believe that Christ the Saviour portrayed Himself in the guise of a woman in two of His parables? One is that of the woman who took three measures of flour and made dough. But first let us speak of the other one where the Lord tells us about the woman who had ten drachmas and lost one. These are the most mysterious of all the Saviour’s parables. As the parable of the lost drachma is short, we quote it in full.

Συνέχεια ανάγνωσης «The Ten Drachmas: The Lord in the Guise of a Woman St.» Nikolai Velimirovic

«ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΣΥΓ­ΧΩΡΗΣΕΙ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ, ΔΕΝ ΤΟΥ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ ΕΣΥ!!»Aγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

 1myblog.pblogs.gr

Αν σου πω, νήστεψε, πολλές φορές μου προβάλλεις ως δικαιολογία την ασθένεια του σώματος. Αν σου πω, δώσε στους φτωχούς, μου λες ότι είσαι φτωχός και έχεις να αναθρέψεις παιδιά. Αν σου πω, να έρχεσαι τακτικά στις Συ­νάξεις της Εκκλησίας, μου λες έχω διάφορες μέριμνες.

Αν σου πω, πρόσεχε αυτά που λέγο­νται στην Εκκλησία και κατανόησε το βάθος των λόγων του Θεού, μου προβάλλεις ως δικαιολογία την έλλειψη μορφώσεως.

Γιατί οι άνθρωποι δεν εκκλησιάζονται και πώς πρέπει να εκκλησιάζονται! (Αγ.Ιωάννου του Χρυσοστόμου)

Λίγοι είναι εκείνοι που έρχονται στην εκκλησία. Ποια είναι, άραγε η αιτία αυτού του φαινομένου; Γιορτάζουμε μνήμες αγίων και σχεδόν κανένας δεν παρουσιάζεται στο ναό. Φαίνεται πως η απόσταση παρασύρει τους χριστιανούς στην αμέλεια, ή μάλλον όχι η απόσταση, αλλά η αμέλεια μόνο τους εμποδίζει. Γιατί, όπως τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει αυτόν που έχει αγαθή προαίρεση και ζήλο να κάνει κάτι, έτσι και τον αμελή, τον ράθυμο και αναβλητικό, όλα μπορούν να τον εμποδίσουν….

Συνέχεια ανάγνωσης Γιατί οι άνθρωποι δεν εκκλησιάζονται και πώς πρέπει να εκκλησιάζονται! (Αγ.Ιωάννου του Χρυσοστόμου)

Μικρό απάνθισμα από διδασκαλίες του Οσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ(15 Νοεμβρίου)

Όσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ (1722-1794)

Σύντομα βιογραφικά στοιχεία.

Γεννήθηκε το 1722 στην Πολτάβα της Ουκρανίας, ο κατά κόσμον Πέτρος, από πατέρα ιερέα και μητέρα πού αργότερα έγινε μοναχή. Δεκαπέντε ετών μετέβη στη μονή Λιοΰμπεσκ και κατόπιν στη Μεγάλη Λαύρα του Κιέβου. Πνευματικό οδηγό είχε τον ησυχαστή Βασίλειο, συγγραφέα και μεταφραστή νηπτικών έργων. Το 1742, ύστερα άπό διωγμούς Ουνιτών στην πατρίδα του, μετέβη στη Βλαχία και μόνασε εκεί επί τετραετία, λαμβάνοντας τ΄ όνομα Πλάτων. Το 1746 αναχώρησε για το πολυπόθητο Άγιον Όρος.

Συνέχεια ανάγνωσης Μικρό απάνθισμα από διδασκαλίες του Οσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ(15 Νοεμβρίου)

«Η «ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ» ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ» ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Συμβαίνει όταν ένας άνδρας και μια γυναίκα παντρεύονται, υπογράφουν συχνά ένα συμβόλαιο, με το οποίο ρυθμίζουν από πριν την τύχη της περιουσίας τους σε περίπτωση θανάτου του ενός ή του άλλου: «Αν ο σύζυγος πεθάνει πριν από τη σύζυγο, θα γίνει τούτο. Αν η σύζυγος πεθάνει πριν από το σύζυγο, θα γίνει τούτο και τούτο». Καλά-καλά δεν γνωρίστηκαν ακόμα, καλά-καλά τη ζωή τους δεν άρχισαν, και το θάνατο σκέφτονται. Πολλές φορές, μάλιστα, το συμβόλαιο αναφέρει τι θα γίνει, αν πεθάνει το παιδί, που θα γεννήσουν: «Αν το παιδί, που θα γεννηθεί, πεθάνει, θα γίνει αυτό κι αυτό». Ακόμα δεν φάνηκε ο απόγονος, και εκδόθηκε η απόφαση του θανάτου του! Τι θέλω να πω με όλα αυτά;
Συνέχεια ανάγνωσης «Η «ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ» ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ» ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

«ΠΕΣ ΜΟΥ, ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΚΛΑΙΣ ΜΕ ΤΟΣΟ ΠΟΝΟ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ;» Του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

1

Πες μου, για ποιό λόγο κλαις με τόσο πόνο αυτόν που πέθανε; Γιατί ήταν κακός; Ε, λοιπόν, όχι μόνο δεν πρέπει να κλαις, αλλά και να ευχαριστείς το Θεό, που σταμάτησε πια η κακία του.

Μήπως, απεναντίας, ήταν καλός; Και στην περίπτωση αυτή πρέπει να χαίρεσαι, γιατί πέθανε «πριν η κακία αλλάξει τη σύνεσή του ή η δολιότητα της αμαρτίας εξαπατήσει την ψυχή του».

Ήταν μήπως νέος; Και γι’ αυτό ακόμα ευχαρίστησε το Θεό και δόξασέ Τον, γιατί τον πήρε κοντά Του. Όπως εκείνους που πηγαίνουν για ν’ αναλάβουν κάποιο αξίωμα, τους κατευοδώνουμε με χαρά και ικανοποίηση, έτσι πρέπει ν’ αποχαιρετάμε κι αυτούς που φεύγουν από τούτη τη ζωή, γιατί πηγαίνουν κοντά στο Θεό, όπου θ’ απολαμβάνουν μεγάλη τιμή και ευτυχία.

Συνέχεια ανάγνωσης «ΠΕΣ ΜΟΥ, ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΚΛΑΙΣ ΜΕ ΤΟΣΟ ΠΟΝΟ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ;» Του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος :»Τότε για ποιο λόγο φοβόμαστε το θάνατο;»

alone.jpg

Δεν είναι κακό, λοιπόν, το να πεθάνει κανείς. Τότε για ποιο λόγο φοβόμαστε το θάνατο; Γιατί δεν μας έχει κυριέψει ο έρωτας της ουράνιας βασιλείας, γιατί δεν μας έχει φλογίσει ο πόθος των μελλοντικών αγαθών. Αν είχε συμβεί αυτό, όλα τα αγαθά της γης θα τα περιφρονούσαμε.

Όποιος φοβάται πάντα την κόλαση, δεν θα φοβηθεί ποτέ το θάνατο. Να μην έχετε, λοιπόν, τη σκέψη μικρού παιδιού, αλλά την ακακία μικρού παιδιού. Τα μικρά παιδιά φοβούνται τις αγριωπές αλλ’ ακίνδυνες μάσκες, δεν φοβούνται όμως την επικίνδυνη φωτιά. Έτσι, αν τα κρατάει κανείς κοντά σ’ ένα αναμμένο λυχνάρι, χωρίς να το σκεφτούν, ακουμπάνε το χέρι τους στη φλόγα και καίγονται.

Θέλετε να σας πω και άλλη αιτία, για την οποία φοβόμαστε το θάνατο; Γιατί δεν ζούμε ενάρετη ζωή και δεν έχουμε καθαρή συνείδηση. Αλλιώς ο θάνατος δεν θα μας τρόμαζε. Απόδειξέ μου ότι θα κληρονομήσω τη βασιλεία των ουρανών και σφάξε με τώρα κιόλας. Θα σου χρωστάω μάλιστα και χάρη για τη σφαγή μου, αφού θα με στείλεις γρήγορα σ’ εκείνα τα αγαθά. «Αλλά φοβάμαι να πεθάνω άδικα», ίσως θα μου πεις.

Συνέχεια ανάγνωσης Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος :»Τότε για ποιο λόγο φοβόμαστε το θάνατο;»

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΚΛΙΜΑΚΑ» ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΪΤΗ»

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ

78uyhhj

 
            Η Κλίμακα διαιρείται σε τριάντα λόγους . Η διαίρεση αυτή έχει χριστολογική χροιά, καθόσον ο Κύριος σε ηλικία των τριάντα ετών «τον τριακοστόν βαθμό εν τη νοερά κλίμακι εκληρώσατο». Οι τρεις πρώτοι λόγοι αποτελούν την εισαγωγή. Ακολουθούν οι τέσσερις βασικές αρετές η υπακοή, η μετάνοια, η μνήμη θανάτου, και το χαροποιών πένθος. Από τον όχδοο μέχρι τον εικοστό έκτο λόγο περιγράφονται  τα σκληρά πάθη. Οργή, μνησικακία, καταλαλιά, πολυλογία, ψεύδος, ακηδία, γαστριμαργία, ανηθικότης, φιλαργυρία, αναισθησία, ύπνος, δειλία, κενοδοξία, υπερηφάνεια, βλασφημία, πονηρία προς τα οποία πρέπει να πολεμήσει ο πνευματικός αγωνιστής.
            Εκεί περιγράφονται και οι αντίστοιχες αρετές, αοργησία, σιωπή, εγκράτεια, αγνεία, πραότης, απλότης, ταπεινοφροσύνη. Ο εικοστός λόγος περί διακρίσεως μιλεί για τα πάθη τις αρετές, τους λογισμούς, και την απλανή διάκριση. Οι τέσσερις τελευταίοι λόγοι περιγράφουν τους γλυκούς καρπούς των ασκητικών μόχθων. Η κατάκτηση της ησυχίας, της μακάριας προσευχής, της θεομιμήτου απαθείας, της λυτρώσεως από το σάλο των παθών.                  

Συνέχεια ανάγνωσης ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΚΛΙΜΑΚΑ» ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΪΤΗ»