ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΑΝΩΤΗΣ: Η ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Ο περίπυστος ναός της του Θεού Σοφίας του Κιέβου. Ιερός τόπος εκφράσεως πολλάκις του βιώματος  της Ουκρανικής αυτοκεφαλίας

 

Προς βαττολογούντες υβριστές της Μητρός Εκκλησίας

Του καθηγητή Αριστείδη Πανώτη 

Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ

http://fanarion.blogspot.com

Του Αριστείδη Πανώτη

Άρχοντος Μ. Ιερομνήμονος της Μ.τ.Χ.Ε.

ΕΠΙΦΑΝΙΑ 2019 

Η ΔΟΛΟΠΛΟΚΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΜΗΘΕΙ Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΟΣΧΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

Ο Μάξιμος ο Γραικός, ο «Φωτιστής» των Ρώσων σιδηροδέσμιος στην ειρκτή της μονής Βολοκολάμσκ γιατί τους δίδασκε να σέβονται την Ορθόδοξη Παράδοση και κανονική Τάξη για να τιμούν τη Μητέρα τους Εκκλησία. Ρωσική λιθογραφία του 19ου αιώνα.

 

Αφιέρωμα στη Μοσχόβια πατριαρχία 

Του Αριστείδη Πανώτη 

Άρχοντος Μ. Ιερομνήμονος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας

Ιστορικού – συγγραφέα

Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ «ΠΡΩΤΟΥ» ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

Τοῦ Ἀριστείδη Πανώτη 

Ἡ ἀνάγκη νὰ θεσπιστεῖ «Πρῶτος» καὶ στήν Ἑκκλησία τῆς Ἀνατολῆς

Οἱ ἐπίγονοι τοῦ Ἰσαπόστολου Κωνσταντίνου λησμόνησαν τὸν σύνδεσμό του μὲ τὴ ζωή τῆς Ἐκκλησίας ἐπί μία καὶ πλέον γενεά, γιατὶ δέχθηκαν τὶς ἐπιρροές τῶν ἀντιτριαδικῶν τάσεων τοῦ ἡμιαρειανισμοῦ καὶ τὸν σφαδασμὸ τοῦ παγανισμοῦ ποὺ ἒρεπε πρὸς τὸν Πανθεϊσμό. Ὃλοι αὐτοὶ ἐπιδίωξαν νὰ διχάσουν τὴν ἑνότητα τῆς αὐτοκρατορίας καὶ νὰ διαταράξουν τὴν ὁμόνοια τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καταδιώκοντας τοὺς ὀρθοδόξους ἐπισκόπους ποὺ παρέμεναν πιστοὶ στὴν Τριαδικὴ Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας καὶ πρὸς δικαίωση κατέφευγαν στὸν θρόνον «τῶν διαδόχων τοῦ Ἁποστόλου Πέτρου» τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης.

ΤΟ «ΦΑΡΜΑΚΙΔΕΙΟ ΑΓΟΣ» ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

 

Με αφορμή ασεβούς και φθηνής αντιδικίας 

Του καθηγητή Αριστείδη Πανώτη 

Από τα αρχαϊκά χρόνια στην Αθήνα ενδημεί ένα «άγος», δηλαδή ένα «μίασμα» που εξελίχθηκε σε κατάρα και τελικά προκάλεσε την «οργή του Θεού». Το «κλεινό Άστυ» το βάρυνε κάποτε το «Κυλώνειο άγος», που προκλήθηκε από παρασπονδία των «εναγών» και καταπάτηση του δικαίου των «ικετών» και επιβαλλόταν «κάθαρση» πριν προκληθεί η άνωθεν οργή. Και τη χώρα μας ταλαιπωρεί από το 1833 ένα «άγος» γιατί περιφρονήθηκαν προκλητικά τα δίκαια της Μητέρας Εκκλησίας, παρά τη θέληση του σοφού κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και των αγωνιστών ιεραρχών του 1821.

«Η παράδοξη καταξίωση όσων … περίμεναν – Η περίπτωση του Επισκόπου Ερυθρών Σκέψεις για τα συντελεσθέντα στη Σμύρνη»

του Αριστείδη Πανώτη

Οι αποφράδες ημέρες ανακαλούν  δυσάρεστες μνήμες.  Την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, κατά το Ιουλιανό Ημερολόγιο, τον Σεπτέμβριο του 1922, η εκεί Ρωμιοσύνη οδηγήθηκε στη προσφυγιά και έσβησε μετά από 20 αιώνες η λυχνία της Εκκλησίας της Σμύρνης. Απλώθηκε σιγή για 94 χρόνια. Το Σαββατοκύριακο 24 και 25 Σεπτεμβρίου 2016,  άνοιξαν οι Ουρανοί και φανερώθηκε η εύνοια  του Θεού με δύο υπερβατικά τελέσματα. Αυτά ήταν  η Ενθρόνιση του Σεβ. μητροπολίτη Σμύρνης κ. Βαρθολομαίου Σαμαρά και η Χειροτονία του Θεοφ. επισκόπου Ερυθρών κ. Κύριλλου Συκή.