Holy Mount Athos: A universal presence and a heavenward orientation

 

Metropolitan of  Nikolaos of Mesogaias and Lavreotikis

 

The spiritual influence of Mount Athos is indisputable and certainly stems from the fact that many men have attained holiness through their secret ascetic struggles there. In recent years many pilgrims have found peace of mind and repose on the Mountain, together with spiritual guidance and support.

The higher one rises, scientists tell us, the weaker the force of gravity becomes, the less one feels the pull of the earth, the looser one’s connection with it becomes, the easier one can shrug off its pressures and demands, the lighter one becomes.

Advertisements

Ένας Μοναχός, πολλές αμαρτίες, και ένας Άγιος!!!!

Μια από τις ωραιότερες ιστορίες του Λαυσαϊκού περιγράφει το βίο ενός μοναχού, που αφού εγκατέλειψε το μοναστήρι, δούλευε σαν φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας. Και όπως από κάθε
λιμάνι, ούτε απ’ αυτό έλειπαν οι πόρνες.

Ο «μοναχός» δούλευε όλη την ημέρα, και το βράδυ ξόδευε όλα όσα κέρδιζε, «αγοράζοντας» την συντροφιά μιας πόρνης για όλη τη νύχτα. 

Panayotis Christou «La vida monástica en la Iglesia ortodoxa oriental»

Reimpresión de «The Orthodox Ethos», Studies in Orthodoxy vol. 1, Ed. by A.J.Philippou

El origen de la vida monástica

Durante el siglo IV de nuestra era surgió dentro de la Iglesia un fuerte movimiento de retiro de la sociedad organizada al desierto un movimiento que tuvo un crecimiento aún mayor en el periodo subsiguiente» Para interpretar el repentino surgir de este movimiento los historiadores han propuesto diversas hipótesis siendo dos de ellas las más aceptadas» Según la primera la vida monástica tendría su origen en las religiones orientales en las que se practicaba el ascetismo desde tiempos antiguos tanto en soledad absoluta como en monasterios» A tenor de la segunda la vida monástica proporcionaba una salida cuando el contacto cercano del cristianismo con el mundo provocaba una reacción con el inevitable decaimiento de las normas morales»

Ερμηνεία του μοναχικού σχήματος

Το Μοναχικό ή αγγελικό σχήμα

Αυτό είναι το μοναχικό ή αγγελικό σχήμα. Όποιος γίνεται μεγαλόσχημος μοναχός, φορά­ει το σχήμα, που είναι το σύμβολο του δεύ­τερου βαπτίσματος του.
Έχει κεντημένο πάνω του, με κόκκινη κλωστή, το Σταυρό, πάνω στο Γολ­γοθά (που παριστάνεται σαν βάθρο), τη λόγχη και το σπόγγο – σύμβολα του Πάθους του Κυρίου μας. Ας δούμε τί συμβολίζουν τα κεντημένα γράμματα πάνω στο μοναχικόσχήμα.

Ο καθηγητής του Χάρβαρντ που έγινε μοναχός στην… Αριζόνα!

Ο καθηγητής του Χάρβαρντ που έγινε μοναχός στην… Αριζόνα!

Κορυφαίος καθηγητής του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, φιλόσοφος, ιστορικός και γνώστης της θεολογικής γραμματολογίας, ο Κωνσταντίνος Καβαρνός πέθανε πρόσφατα, σε ηλικία 93 ετών, ως απλός μοναχός στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα. «Ζούσε σαν μοναχός μέσα στον κόσμο, πριν ακόμα έρθει στο μοναστήρι. Πολλοί τον αποκαλούσαν κοσμοκαλόγερο» αναφέρει ο στενός φίλος και βιογράφος του, προϊστάμενος της κοινότητας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης, πατέρας Αστέριος Γεροσέργιος.

Παιδί μεταναστών από τη Λέσβο, γεννήθηκε στη Βοστόνη τον Οκτώβριο του 1918. Τελείωσε το δημοτικό στο χωριό του, τον Τρίγωνα Πλωμαρίου, και ύστερα επέστρεψε με την οικογένειά του στις ΗΠΑ, όπου αποφοίτησε με άριστα από το γυμνάσιο και έγινε δεκτός στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ξεκίνησε με σπουδές Βιολογίας, Βοτανολογίας, Βιοχημείας και Φυσικής Ανθρωπολογίας, προκειμένου να γίνει γιατρός, αλλά γρήγορα άλλαξε γνώμη και επέλεξε τη Φιλοσοφία.

Το πανεπιστήμιο τον ξεχώρισε ως έναν από τους καλύτερους φοιτητές του και κάλυψε όλα τα έξοδά του για να ταξιδέψει στο εξωτερικό, να γνωρίσει σπουδαίους καθηγητές και να μελετήσει τα φιλοσοφικά συστήματα διαφόρων χωρών, όπως η Ελλάδα, η Γαλλία και η Αγγλία. Ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Χάρβαρντ, τιμήθηκε δύο φορές με το βραβείο «Francis Bowen Prize» για εργασίες και μελέτες του και εξέδωσε περισσότερα από 100 βιβλία. «Αγαπούσε καθετί κλασικό και ελληνικό. Εβρισκε ψυχική γαλήνη διαβάζοντας κλασικούς συγγραφείς της αρχαιότητας αλλά και των μεταγενέστερων χρόνων, όπως ο Μέγας Βασίλειος και ο Ιωάννης Δαμασκηνός. Είχε επίσης μεγάλη εκτίμηση για τον μεγάλο λογοτέχνη και αγιογράφο Φώτη Κόντογλου» λέει ο πατέρας Αστέριος.

Τα έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες – αλβανικά, αραβικά, γαλλικά, ρωσικά, σερβικά, φινλανδικά. «Αλλά δεν ζήτησε ποτέ αμοιβή για τις μεταφράσεις. Χαιρόταν να βλέπει τα βιβλία του να κυκλοφορούν σε όλο τον κόσμο. Οταν ετοιμαζόταν να γράψει κάτι σπουδαίο ή να δώσει μια διάλεξη, τηρούσε αυστηρή νηστεία για να έχει διαυγή νου. Το μόνο που τον πλήγωνε βαθιά ήταν η καταστροφή της ελληνικής γλώσσας».

http://katanixis.blogspot.gr/2014/04/blog-post_7894.html

«Ο ΕΠΙΖΩΝ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΟΝΑΧΟΣ» (ΒΙΝΤΕΟ)

ΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ (ΤΑΙΝΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ)

 

Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της ταινίας τα εξηγεί όλα:

«Σφίγγοντας τα δόντια μέχρι τριγμού, και τα χέρια μέχρι πόνου, χαίρε, διότι ζεις. Χαίρε με τη γαλαζόπετρα του ουρανού και με το ρουμπίνι της ηλιοβασιλέματος. Χαίρε με το μαργαρίτη της βρόχινης σταγόνας, διότι δεν μπορείς αλλιώς. Χαίρε με τη χαρά του πληγωμένου μαχητή, που κείται κάτω. Αν και η μάχη χάθηκε, η σημαία είναι ψηλά, και το όπλο δεν πετάχτηκε στη λάσπη, και δεν τρέχεις ντροπιασμένος, επειδή δεν έχεις πια πόδια… Και το μόνο που μένει είναι να πολεμάς μέχρι θανάτου. Και αν δεν μείνει πια τίποτα, χαίρε με μια άνωθεν χαρά για τον πλησίον σου. Χαίρε με την αγάπη των άλλων, χαίρε με τα γέλια των παιδιών που δεν είναι δικά σου. Ακόμα και όταν είναι μαύρα σύννεφα παντού χαίρε. Στη βροχή και στη λάσπη χαίρε. Χαίρε και αγαλλιάσου, αψηφώντας το πόνο, διότι το όνομά σου είναι Άνθρωπος!»