Πῶς προσεγγίζομε τόν Θεό
Τό Εὐαγγέλιο πού ἀκούσαμε σήμερα παρότι πολύ σύντομο, μᾶς μιλᾶ γιά τήν αἰώνια ζωή μέ τόν πιό ρεαλιστικό καί ὠμό τρόπο.
Ἀλλά σάν τί τάχα νά εἶναι αὐτή ἡ αἰώνια ζωή;
Ἡ ἀπάντηση τοῦ Χριστοῦ εἶναι: «Ἁπλῶς μιά συνέχεια τῆς ζωῆς».
Συνέχεια ανάγνωσης ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ (Ἰω. 3, 13-17) +Μητροπολίτου Νικοπόλεως κυροῦ Μελετίου. →
γράφει ο κ.Νικόλαος Μπιτζιλέκης, Καθηγητής Νομικής – Πρόεδρος Τμήματος Νομικής Παν. Θεσσαλονίκης
Ένας χρόνος απουσίας, και καθώς ο χρόνος θα κυλά, όλο και περισσότερο η ανάμνηση θα φωτίζει το παρελθόν με τη μορφή του και το παρόν με τα ελλείμματά μας.
Οι νεώτεροι θα μας ρωτούν για τον γέροντα που ήρθε ξένος σε μια πνευματικά άγονη και χέρσα γη για να υπηρετήσει επί τριάντα δύο χρόνια ανθρώπους και εμείς θα αναρωτιόμαστε γιατί δεν ήπιαμε περισσότερο νερό από «τους ποταμούς που έρρεαν εκ της κοιλίας του».
Τώρα σας συμβουλεύω να κάμετε από κομβολόγι μικροί και μεγάλοι και να το κρατήτε με το αριστερό χέρι, και με το δεξιό να κάμνετε τον σταυρόν σας και να λέγετε: Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος, διά της Θεοτόκου και πάντων των Αγίων ελέησόν με τον αμαρτωλόν και ανάξιον δούλον σου.
