Από το Γραφείο Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου
Φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας
Οικουμενικός Πατριάρχης: Κάθε ναός, όσον μικρός και αν είναι, είναι τόσον μέγας όσον η μεγαλοπρεπής Αγιά Σοφιά
Advertisements
Αρχείο κατηγορίας ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ
Ο ΑΡΧΩΝ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΕΟΧΩΡΙΤΗΣ ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Βίντεο με τον Άρχοντα Πρωτοψάλτη της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Παναγιώτη Νεοχωρίτη,που επιμελήθηκε το Υπουργείο Πολιτισμού της Τουρκίας, και προβάλλει τις μουσικές των Μειονοτήτων της Πόλης και συγκεκριμένα την Εκκλησιαστική Μουσική.
Την επιμέλεια της παραγωγής είχε ο μουσικός Deniz Şahin.
«Η Πόλις εάλω»!
Γράφει ο Μητροπολίτης Σύρου κ. Δωρόθεος
Στην ψυχή του Ελληνισμού μια πληγή μένει πάντα ανοιχτή, ένας καημός παραμένει αγιάτρευτος, μια μνήμη δεν υποκύπτει στη λήθη, μια ημερομηνία κινεί τις εσώτατες χορδές της σε ένα τραγούδι ύμνου και θρήνου, νοσταλγίας και ελπίδας…
Την είπανε «Πόλη» γιατί είναι η πιο όμορφη πόλη στον κόσμο
«ΒΟΣΠΟΡΟΣ» ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΒΟΣΠΟΡΟΣ
Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Τα πνεύματα επιστρέφουνε τις νύχτες
Φωτάκια από αλύτρωτες ψυχές
Κι αν δεις εκεί ψηλά στις πολεμίστρες
Θα δεις να σε κοιτάζουνε μορφές
Και τότε ένα παράπονο με παίρνει
Και στα καντούνια μέσα με γυρνά
Η Πόλη μια παλιά αγαπημένη
Που συναντάς σε ξένη αγκαλιά
Η Πόλη μια παλιά αγαπημένη
Που συναντάς σε ξένη αγκαλιά
Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο
Αλλάζουνε εντός μου τα σύνορά του κόσμου
Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο
Αλλάζουνε εντός μου τα σύνορά του κόσμου
Την βρήκα στις στροφές των ποιημάτων
Με τις βαρείες χανούμισσες να ζει
Και ρίχνω μες στο στόμα των αρμάτων
Την κούφια μου αλήθεια τη μισή
Και ρίχνω μες στο στόμα των αρμάτων
Την κούφια μου αλήθεια τη μισή
Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο
Αλλάζουνε εντός μου τα σύνορά του κόσμου
Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο
Αλλάζουνε εντός μου τα σύνορά του κόσμου
«Τα Κλεμμένα» Νότης Σφακιανάκης
Στίχοι: Ντιάνα Τζόβολου
Μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
Πρώτη εκτέλεση: Νότης Σφακιανάκης
Μία τσιγγάνα μου ‘χε πει πως είμαι απ’ το Αϊβαλί
κι εγώ θυμήθηκα τα λόγια του παππού μου.
Στη Σμύρνη έφτιαχνε γλυκά και η γιαγιά μπαχαρικά
μέσα στο σπίτι του πατέρα του δικού μου.
Τα χρόνια που ‘μουν πιο μικρός, αναρωτιόμουν συνεχώς
γιατί ‘χε πάντα το μπαούλο γυαλισμένο.
Και πριν πεθάνει μου ‘χε πει να του φυλάξω το κλειδί
κι είδα το βλέμμα το στερνό του φοβισμένο.
Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά, δακρύζει πάντα η Παναγιά
γι’ αυτούς που έφυγαν διωγμένοι μες στα πλοία.
Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά, ακόμα καίει μια φωτιά
γιατί μεμέτηδες δανείζονται τα θεία.
Έφυγε δίχως παιδεμό, μα έζησε ξεριζωμό
αυτήν την λέξη την πρωτάκουσα στα έξι.
Είχα ρωτήσει να μου πει την ιστορία απ’ την αρχή
κι όπως μιλούσε έσταζε αίμα η κάθε λέξη.
Γι’ αυτό το άνοιξα κι εγώ το κασελάκι το παλιό
κι είδα τα λίγα που ‘χε πάρει, τα κρυμμένα.
Κανέλα, σμύρνα και νερό απ’ τα παράλια θαρρώ
και λίγο χώμα από τα μέρη τα κλεμμένα.
Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά, δακρύζει πάντα η Παναγιά
γι’ αυτούς που έφυγαν διωγμένοι μες στα πλοία.
Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά, ακόμα καίει μια φωτιά
γιατί μεμέτηδες δανείζονται τα θεία.
«ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ» ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ
Tόσα χρόνια μες τη σιωπή, κάποιοι σε κρατήσανε
δοξασμένη κι αθάνατη Eκκλησιά.
Mέσα μας υπάρχεις βαθειά όσο κι αν προσπαθήσανε
να χαθείς μέσα στη λησμονιά.
H καρδιά μας αναζητά κι από άγιο πόθο διψά
οι καμπάνες σου δυνατά να σημάνουν πάλι
Σώπασε μην κλαις Παναγιά, κι ο θρύλος πάλι ξυπνά
του μαρμαρωμένου βασιλιά.
Έλα, έλα να πάμε στην Aγιά Σοφιά
Έλα, έλα να συνεχίσει η Λειτουργιά.
Eίσαι φλόγα παντοτεινή, καύχημα περίτρανο
Mες σ΄αυτού του κόσμου τη σκοτεινιά
Kαι τον τελευταίο πιστό έκανες περήφανο
Πόλη μας κανείς δεν σε ξεχνά…
