Εορτάζοντες την 4ην του μηνός Μαΐου 2014

Των Αγίων Μυροφόρων γυναικών, έτι δε Ιωσήφ του εξ Αριμαθαίας και του νυκτερινού μαθητού Νικοδήμου

Η ΑΓΙΑ ΠΕΛΑΓΙΑ

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΛΑΡΙΟΣ ο Θαυματουργός

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΣ. ΜΙΣΔΑΣ (ή ΜΕΛΗΣ), ΜΑΚΡΟΒΙΟΣ, ΟΥΑΛΕΡΙΑΝΟΣ, ΛΕΟΝΤΙΟΣ, ΑΝΤΩΝΙΝΟΣ (ή ΑΝΤΩΝΙΟΣ) και το υπόλοιπο άγιο πλήθος, πού μαρτύρησαν στη Σκυθούπολη

ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ και ΔΙΚΑΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ, φίλου του Χριστού και της Μυροφόρου ΜΑΡΙΑΣ της ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ηγούμενος της Μονής Μηδικίου

Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ πού ησύχαζε στους ερημικότερους τόπους του Άθου

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ επίσκοπος Κορίνθου

 

Αναλυτικά

ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ 2014

4 ΜΑΪΟΥ 2014
ΚΥΡΙΑΚΗ Γʹ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ.
Τῶν ἁγίων Μυροφόρων γυναικῶν, Ἰωσὴφ τοῦ ἀπὸ Ἀριμαθαίας καὶ Νικοδήμου,
Πελαγίας μάρτυρος.
Ἦχος βʹ. Ἑωθινὸν Δʹ

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ 2014

4 ΜΑΪΟΥ 2014
ΚΥΡΙΑΚΗ Γʹ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ.
Τῶν ἁγίων Μυροφόρων γυναικῶν, Ἰωσὴφ τοῦ ἀπὸ Ἀριμαθαίας καὶ Νικοδήμου,
Πελαγίας μάρτυρος.
Ἦχος βʹ. Ἑωθινὸν Δʹ
Τῼ ΣΑΒΒΑΤῼ ΕΣΠΕΡΑΣ (03/05/14)

«Ἀναστάσεως ἡμέρα, καὶ λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει» ΗΧΟΣ ΠΛ. Α΄

Ἀναστάσεως ἡμέρα, καὶ λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει, καὶ ἀλλήλους περιπτυξώμεθα. Εἴπωμεν ἀδελφοί, καὶ τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς· Συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει, καὶ οὕτω βοήσωμεν· Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος.

«Ταῖς μυροφόροις Γυναιξί, παρὰ τὸ μνῆμα ἐπιστάς» ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΗΧΟΣ Β΄ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Ταῖς μυροφόροις Γυναιξί, παρὰ τὸ μνῆμα ἐπιστάς, ὁ Ἄγγελος ἐβόα· Τὰ μύρα τοῖς θνητοῖς ὑπάρχει ἁρμόδια, Χριστὸς δὲ διαφθορᾶς ἐδείχθη ἀλλότριος· ἀλλὰ κραυγάσατε· Ἀνέστη ὁ Κύριος, παρέχων τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.

 

«Σὲ τὸν ἀναβαλλόμενον τὸ φῶς» ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2009 ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ ΗΧΟΣ ΠΛ. Α΄

  Ἦχος πλ. α’

Σὲ τὸν ἀναβαλλόμενον τὸ φῶς, ὥσπερ ἱμάτιον, καθελὼν Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ ξύλου σὺν Νικοδήμῳ, καὶ θεωρήσας νεκρόν, γυμνόν, ἄταφον, εὐσυμπάθητον θρῆνον ἀναλαβών, ὀδυρόμενος ἔλεγεν· Οἴμοι! γλυκύτατε Ἰησοῦ, ὃν πρὸ μικροῦ ὁ Ἥλιος ἐν σταυρῷ κρεμάμενον θεασάμενος, ζόφον περιεβάλετο, καὶ ἡ γῆ τῷ φόβῳ ἐκυμαίνετο, καὶ διερρήγνυτο ναοῦ τὸ καταπέτασμα· ἀλλ’ ἰδοὺ νῦν βλέπω σε, δι’ ἐμὲ ἑκουσίως ὑπελθόντα θάνατον. Πῶς σε κηδεύσω Θεέ μου; ἢ πῶς σινδόσιν εἱλήσω; ποίαις χερσὶ δὲ προσψαύσω τὸ σὸν ἀκήρατον σῶμα; ἢ ποῖα ᾄσματα μέλψω τῇ σῇ ἐξόδῳ οἰκτίρμον; Μεγαλύνω τὰ Πάθη σου, ὑμνολογῶ καὶ τὴν ταφήν σου, σὺν τῇ Ἀναστάσει κραυγάζων· Κύριε, δόξα σοι.

«Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες, ὄρθρου βαθέος» ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΚΑΡΑΝΤΖΗ ΗΧΟΣ ΠΛ. Α΄

 

Στίχ. Οὕτως ἀπολοῦνται οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ, καὶ οἱ δίκαιοι εὐφρανθήτωσαν.

 

Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες, ὄρθρου βαθέος, ἐπιστᾶσαι πρὸς τὸ μνῆμα τοῦ Ζωοδότου, εὗρον Ἄγγελον, ἐπὶ τὸν λίθον καθήμενον, καὶ αὐτὸς προσφθεγξάμενος, αὐταῖς οὕτως ἔλεγε· Τί ζητεῖτε τὸν ζῶντα μετὰ τῶν νεκρῶν, τί θρηνεῖτε τὸν ἄφθαρτον ὡς ἐν φθορᾷ; ἀπελθοῦσαι κηρύξατε, τοῖς αὐτοῦ Μαθηταῖς.

«Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες, τὸν τάφον σου καταλαβοῦσαι» ΗΧΟΣ ΠΛ.Β΄ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

 

Δόξα… Ἦχος πλ. β’

Κοσμᾶ Μοναχοῦ

Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες, τὸν τάφον σου καταλαβοῦσαι, καὶ τὰς σφραγῖδας τοῦ μνήματος ἰδοῦσαι, μὴ εὑροῦσαι δὲ τὸ ἄχραντον Σῶμά σου, ὀδυρόμεναι, μετὰ σπουδῆς ἦλθον λέγουσαι· Τίς ἔκλεψεν ἡμῶν τὴν ἐλπίδα; τίς εἴληφε νεκρὸν γυμνὸν ἑσμυρνισμένον τῆς Μητρὸς μόνον παραμύθιον; ὤ! πῶς ὁ νεκροὺς ζωώσας τεθανάτωται; ὁ τὸν ᾍδην σκυλεύσας, πῶς τέθαπται; ἀλλ’ ἀνάστηθι Σωτὴρ αὐτεξουσίως, καθὼς εἶπας τριήμερος, σῴζων τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

19 ΜΑΪΟΥ 2013

† ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

«Τῶν ἁγίων μυροφόρων γυναικῶν, ἔτι δὲ ᾿Ιωσὴφ τοῦ ἐξ ᾿Αριμαθαίας καὶ τοῦ νυκτερινοῦ μαθητοῦ Νικοδήμου». Πατρικίου ἱερομάρτυρος ἐπισκ. Προύσης καὶ τῶν σὺν αὐτῷ ᾿Ακακίου, Μενάνδρου καὶ Πολυαίνου μαρτύρων (β΄ αἰ.). Τῶν 13 ὁσιομαρτύρων μοναχῶν τῆς μονῆς Παναγίας Καντάρας Κύπρου τῶν καέντων ἐν Λευκωσίᾳ ὑπὸ τῶν Φράγγων λατινοδόξων († 1231).

῏Ηχος β΄, ἑωθινὸν δ΄

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

Υπάρχουν πολλοί ανάμεσά μας που ακόμη και σήμερα ισχυρίζονται ότι ο χριστιανισμός δεν έχει δώσει στην γυναίκα την θέση που της αξίζει. Επικαλούνται διάφορες δικαιολογίες για τις απόψεις τους αυτές, όπως ότι οι γυναίκες δεν γίνονται ιερείς, ή ότι  υπάρχουν άβατα όπως το Άγιον Όρος.  Μια μεγαλοπρεπής  απάντηση σε όλα αυτά  δίνει η θέση της Παναγίας μας, πάνω και από τους αγγέλους, αλλά και το πλήθος των αγίων, οσίων, μαρτύρων γυναικών που κοσμούν την Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Ανάμεσά τους και οι Μυροφόρες που τιμούμε σήμερα και που πρώτες αξιώθηκαν να λάβουν το μήνυμα της Αναστάσεως του Χριστού μας. Μπορεί λοιπόν κάποιος να ισχυρίζεται ακόμη και σήμερα  ότι δεν τιμάται η γυναίκα στην ζωή της Εκκλησίας μας σαν ισότιμο πρόσωπο με τον άνδρα, ότι δεν έχει λάβει την δόξα και τιμή που της πρέπει;