Αρχείο κατηγορίας ΙΣΤΟΡΙΑ
Εξερευνώντας ένα κρυφό σχολειό του 1551 στο Πωγώνι Ιωαννίνων.|Exploring a Church of 1551 at Ioannina
«Τσάμπασιν» Στέλιος Καζαντζίδης
Σήμερα 14 Μαρτίου συμπληρώνονται 59 χρόνια από τον ηρωικό θάνατο του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, ας έχουμε την ευχή του.
Ένα ποίημα για τον ηρωικό Ευαγόρα Παλληκαρίδη…
Σπάνιο υλικό απο τις ναζιστικές θηριωδίες το 1945 (Προσοχή σκληρές εικονες)… Σόιμπλε… δεν ξεχνάμε, δεν είμαστε Τσίπρας!
«ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΕΣ’ ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ
Μακεδονία: ό,τι κερδήθηκε με αίμα, δεν ξεπουλιέται με το μελάνι μιας υπογραφής!
Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος – Κιλκίς
«Είδα τότε ότι ό,τι κάμομε θα το κάμομε μοναχοί και δεν έχομε ελπίδα καμμιά από τους ξένους». ΘεόδωροςΚολοκοτρώνης
Νυχτώνοντας ακούστηκε ένας πυροβολισμός και η φωνή του Παύλου: «στη μέση με πήρε παιδιά». Μπήκε στο σπίτι και φώναξε τον καπετάν Πύρζα. Ο Νίκος Πύρζας έτρξε κοντά του. Ο Παύλος έβγαλε από το λαιμό του τον σταυρό που φορούσε πάντοτε και του λέει:
Συνέχεια ανάγνωσης Μακεδονία: ό,τι κερδήθηκε με αίμα, δεν ξεπουλιέται με το μελάνι μιας υπογραφής!
Ὁ Βελουχιώτης στὴν ἐκκλησία καὶ ὁ ὑπουργὸς Θρησκευμάτων στὸ καφενεῖο!
Πολλὲς φορὲς ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι ἄλλα λέμε, ἄλλα πιστεύουμε καὶ ἄλλα πράττουμε.
Τὸ παρακάτω περιστατικὸ μοῦ τὸ διηγήθηκε ὁ ἡγούμενος τῆς Μονῆς Ἀγάθωνος Γερμανός, καλὸς φίλος καὶ πατριώτης ἀπὸ τὴν Πελοπόννησο, ποὺ εἶχε καταφύγει στὸν Ἄρη τὸν Βελουχιώτη, ὅταν τὸν κυνηγοῦσαν οἱ Γερμανοί, καὶ κάθησε γιὰ κάποιο διάστημα μαζί του.
Μοῦ διηγήθηκε, λοιπὸν τὰ ἑξῆς:
Συνέχεια ανάγνωσης Ὁ Βελουχιώτης στὴν ἐκκλησία καὶ ὁ ὑπουργὸς Θρησκευμάτων στὸ καφενεῖο!
ΟΧΙ, χίλιες φορές ΟΧΙ στους νεκροθάφτες τους Γένους.
Δημήτρης Νατσιός,
Δάσκαλος Κιλκίς
Όσοι ξεχνούν την ιστορία τους, θα την ξαναζήσουν, λέει το γνωστό ρητό. Η μνήμη είναι το πιο ισχυρό αμυντήριο ενός λαού. Μνήμη είναι ελευθερία. Πρίν από 70 και χρόνια οι πρόγονοι των σημερινών θεσμών, δηλαδή των Γερμανών, επί χίλιες ημέρες επέβαλλαν το τότε μνημόνιό τους.
Πρίν από 3,5 χρόνια είχα γράψει σχετικά:
Συνέχεια ανάγνωσης ΟΧΙ, χίλιες φορές ΟΧΙ στους νεκροθάφτες τους Γένους.
Οδοιπορικό στον τάφο του Αγίου Κοσμά στο Κολικόντασι
Του π. Ηλία Μάκου για την Romfea.gr
Η Ιερά Μονή του Αγίου Κοσμά, όπου ο τάφος του, βρίσκεται βόρεια της Απολλωνίας, στην ανατολική όχθη του Άψου ποταμού, κοντά στο χωριό Κολικόντασι της Μεγάλης Μουζακιάς.
Απέχει μερικά χιλιόμετρα από την πόλη Φίερι. Χτίστηκε μεταξύ Αυγούστου 1813 και Ιουνίου 1814 από τον Αλή Πασά τον Τεπελενλή, όταν αυτός περιέλαβε στο πασαλίκι του το Μπεράτι και την περιοχή του.
Ό Αλής, μπαίνοντας στο Μπεράτι, θυμήθηκε τον Πατρο—Κοσμά και κάλεσε τον Μητροπολίτη Βελεγράδων Ίωάσαφ, Β’, τον οποίον πρόσταξε να κόμη την ανακομιδήν του αγίου και να κτισθή και μοναστήριον έπ’ ονόματι του αγίου τιμώμενον, επειδή τον γνώρισε ως αληθή άνθρωπο του Θεού».
Συνέχεια ανάγνωσης Οδοιπορικό στον τάφο του Αγίου Κοσμά στο Κολικόντασι
Ο… Συνωστισμός των Αρμενίων!!!!
Στάθης
Η Τουρκία δεν παραδέχεται τηΓενοκτονία των Αρμενίων, την ονομάζει«βίαιη εκτόπιση πληθυσμών». Παρ’ ότι παραδέχεται ότι αυτή η «βίαιη εκτόπιση» κόστισε τη ζωή σε 800.000 ανθρώπους (στην πραγματικότητα σε 1.500.000), το κράτος αυτό-χαρά-των-γειτόνων του επιμένει ότι δεν επρόκειτο περί γενοκτονίας. Ως προς αυτό
η Τουρκία
Το ΑΠΟΛΥΤΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ της γενοκτονίας των Αρμενίων , γραμμένο από… Γερμανό
Οι αρχαίοι Έλληνες ανακάλυψαν την Αμερική, υποστηρίζει Ιταλός καθηγητής πανεπιστημίου!!!
Ptolemy’s Map of the World cA.D 150. The Ptolemy world map is a map of the known world to Hellenistic society in the 2nd century AD. It was based on the description contained in Ptolemy’s book Geographia, written c150. Perhaps the most significant contributions of Ptolemy’s maps are the first uses of longitudinal and latitudinal lines. Taken from ‘A Book of Discovery’, published by T. C. & E. C. Jack Ltd. 1912. (Photo by The Print Collector/Print Collector/Getty Images) | Print Collector via Getty Images
8-9 Αυγούστου 1823: Η Μάχη στο Κεφαλόβρυσο και ο ηρωικός θάνατος του Μ. Μπότσαρη [εικόνες]
Τα μεσάνυχτα 8 προς 9 Αυγούστου του 1823, πέντε ώρες μετά το βασίλεμα του ήλιου, ο Μάρκος Μπότσαρης με 350 μπαρουτοκαπνισμένους Σουλιώτες, εκ των οποίων οι 20 Ευρυτάνες, χωρισμένοι σε μικρές ομάδες, εισβάλουν στο στρατόπεδο του Κεφαλόβρυσου από την ποταμιά.
Οι Σουλιώτες, για την αναμεταξύ τους αναγνώριση (για την αποφυγή σύγχυσης), φοράνε μαντίλια στο κεφάλι, ανασκουμπώνουν τα μανίκια τους, και χρησιμοποιούν το σύνθημα «ποιός είσαι συ;» και ως παρασύνθημα το «σίδερο».
Με αυτόν τον τρόπο εισέβαλαν στο κέντρο του στρατοπέδου, χωρίς να τους πάρουν είδηση.
Οι περισσότεροι Τουρκαλβανοί κοιμόντουσαν και οι υπόλοιποι, αμέριμνοι από την ήσυχη νύχτα του Αυγούστου, δεν υποψιάζονται το κακό που τους περιμένει.
Οι Σουλιώτες, σαν τα ξωτικά της νύχτας, διαβαίνουν ανάμεσά τους και μέσα απ’ τις φορεσιές τους, σιγά-σιγά, φανερώνονται τα αστραφτερά γιαταγάνια τους.
Ξάφνου, την γαλήνη της νυχτιάς την αναστατώνει η σάλπιγγα της επίθεσης. Τα σουλιώτικα γιαταγάνια δε γυαλίζουν πια από το φεγγαρόφωτο της νύχτας, αλλά από το αίμα των τρομοκρατημένων Τουρκαλβανών, που προσπαθούν να κρυφτούν ακόμη και από την ίδια τους την σκιά.
Το Κεφαλόβρυσο, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, μετατρέπεται σε ένα απέραντο σφαγείο ανθρώπων.
Οι Σουλιώτες, αλαλάζοντας σαν τρελοί, δεν ανασαίνουν ούτε στιγμή. Ήταν ένας αγώνας δρόμου, για να μην προλάβουν οι Τουρκαλβανοί να συνέρθουν και ο κάθε Σουλιώτης έσφαζε τους εχθρούς του τον έναν πίσω από τον άλλον.
Βλέποντας τους «αήττητους» του Μουσταή Πασά της Σκόνδρας πανικοβλημένους και πνιγμένους στο αίμα, ορμούν με ακόμα περισσότερη μανία και ατέλειωτο πάθος. Μεγάλος είναι ο πανικός και η σύγχυση που επικρατεί στους Τουρκαλβανούς. Δεν ξέρουν από ποιον να φυλαχτούν και σφάζονται μεταξύ τους.
Ο Μάρκος, που δεν χορταίνει τον πανικό που έσπειρε, ψάχνει για αξιωματούχους προς σφαγή. Με το βλέμμα του αετού που αναζητεί το θήραμά του και με το αιματοβαμμένο σπαθί στο χέρι του, τραυματίζεται κοντά στα σκέλια του από βόλι, αλλά αδιαφορεί και απτόητος συνεχίζει.
Σώνει και καλά, ψάχνει να βρει το θύμα του. Ξάφνου βρίσκεται στο «κουλούρι του Καραγιάννη» που πίστεψε, ότι υπήρχαν αξιωματικοί και γεμάτος πάθος ορμά στον μαντρότοιχο.
Δεν τα κατάφερε όμως. Ένα βόλι τον βρίσκει πάνω από το δεξί του μάτι και έγειρε, γονάτισε, έπεσε καταγής. Το λιοντάρι της Ηπείρου κείτεται πια νεκρό!
Ο Θανάσης Τούσιας Μπότσαρης, ο ξάδερφος του Μάρκου, βλέποντάς τον πεσμένο στο χώμα, τον αρπάζει στις πλάτες του και με γρήγορες κινήσεις εγκαταλείπει το διαλυμένο πλέον στρατόπεδο. Σε λίγο ξημερώνει και το σύνθημα της αποχώρησης σηματοδοτεί το τέλος της μάχης.
Καθώς οι πρώτες αχτίδες του ήλιου διαπερνούν τον αχνό της πρωινής υγρασίας, ανακατεμένον μ’ εκείνον του καμένου μπαρουτιού και του αίματος που αχνίζει, οι Σουλιώτες αποχωρούν χωρίς τον κίνδυνο να τους ακολουθήσει κανείς.
Εξάλλου, οι Τουρκαλβανοί, δεν συνειδητοποίησαν ακόμη τι τους συνέβη και συνεχίζουν να σφάζονται μεταξύ τους. Λουσμένοι πατόκορφα απ’ το εχθρικό αίμα γελούν με το κατόρθωμά τους. Μαζί τους, εκτός τα πολλά λάφυρα, σέρνουν αιχμάλωτο και τον διοικητή του στρατοπέδου, τον Άγο Βασιάρη.
Όταν απομακρύνονται αρκετά από το διαλυμένο στρατόπεδο και χάνονται οι κραυγές του πόνου και της απελπισίας, φτάνουν σε ένα αναπάντεχο θέαμα. Σε ένα πλάτωμα του Κώνισκου, βλέπουν τον αρχηγό τους, τον Μάρκο, νεκρό.
Δίπλα του, οι συνοδοί του σκυφτοί και αμίλητοι. Η χαρά της νίκης μετατρέπεται σε οδύνη και το μίσος της εκδίκησης τρελαίνει το μυαλό τους. Με μιας γονατίζουν τον αιχμάλωτο Άγο Βασιάρη μπρος στο σώμα του αρχηγού τους και τον σφάζουν.
Η είδηση του χαμού του Μάρκου Μπότσαρη ακούγεται σαν στρίγγλα και σχίζει βουνά και λαγκάδες σέρνοντας μοιρολόγια σε όλη την επαναστατημένη Ελλάδα. Ο Μάρκος Μπότσαρης, εκεί, στο Κεφαλόβρυσο, διάβηκε την πύλη της αιωνιότητας. Μαζί και 60 σύντροφοί του.
Οι συμπολεμιστές του Μάρκου τον τοποθέτησαν όρθιο επάνω εις το άλογό του, σαν να ίππευε, στήριξαν το κεφάλι του σε μία φούρκα, τον μετέφεραν κατ’ αρχάς στην μονή του Προυσσού και ακολούθως στο Μεσολόγγι, όπου έγινε μέσω γενικού πένθους η κηδεία του.
Το μίσος του Μουσταή Πασά της Σκόνδρας, έπειτα από το χαλασμό που του προξένησαν οι Σουλιώτες, δεν περιγράφεται. Περί τους χίλιους οι νεκροί αντάμα με τους τραυματίες, χώρια αυτοί που σκόρπισαν και δεν επέστρεψαν από τον πρωτόγνωρο τρόμο που έζησαν.
Μα πάνω απ’ όλα καταρρακώθηκε το ηθικό του στρατού του. Από τους δυο ομήρους του πασά, ο μεν Γιάννης Ράμος απαγχονίστηκε αμέσως, ο δε παπα-Γιώργης, την νύχτα του χαλασμού, κατάφερε να δραπετεύσει.
Η μάχη του Κεφαλόβρυσου στο Καρπενήσι ήταν επιτυχής. Το αποτέλεσμά της, όμως, θα ήταν καλύτερο, αν δεν υπήρχε η αδικαιολόγητη καθυστέρηση συμμετοχής στην μάχη του τμήματος από την ανατολική πλευρά.
Μόνο ο Κίτσος Τζαβέλλας με τους πολεμιστές του ενήργησε έγκαιρα, πράγμα που αποδείχτηκε σωτήριο για την έκβασή της. Η σύγχυση μεταδόθηκε και στα υπόλοιπα εχθρικά στρατόπεδα, τα οποία, μη γνωρίζοντας τι συμβαίνει, καθηλώθηκαν στις θέσεις τους.
Μια ιστορική παράμετρος της μάχης, ήταν ο τρόπος κρούσης αυτής. Ήταν η πρώτη μάχη στην παγκόσμια πολεμική ιστορία με τα χαρακτηριστικά των σύγχρονων καταδρομών!
Το βόλι που τραυμάτισε θανάσιμα τον Μ. Μπότσαρη και μέρος από το ματωμένο κεφαλόδεσμο του αγωνιστή:
Ο τάφος του Μάρκου Μπότσαρη:
Το μνημείο της μάχης στο Κεφαλόβρυσο:
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΚΑΝΕΝΑΣ δεν πρέπει να ξεχνά !!!!!!!
Εμείς που ζήσαμε τα γεγονότα (έστω και με την τότε παιδική αφέλεια μας), Εμείς που υπηρετήσαμε στη μαρτυρική Μεγαλόνησο και μας πληγώνουν τα εχθρικά συρματοπλέγματα και η προκλητική σημαία του εισβολέα, Εμείς που κάτσαμε και φάγαμε δίπλα στη δύστυχη μάνα, που 40 χρόνια τώρα στρώνει το τραπέζι βάζοντας μια καρέκλα και ένα σερβίτσιο παραπάνω, για τον αγνοούμενο γιο της, Εμείς που -κατά παραγγελία του πατέρα μας- ψάχναμε με αγωνία και δακρυσμένοι το απέραντο νεκροταφείο στην Λευκωσία, για να βρούμε την ταφόπλακα για το σκοτωμένο Κρητικόπουλο το χωριανάκι του, Εμάς που πάγωσε το αίμα μας, νοιώθοντας το χρόνο να σταματά, όταν αντικρίσαμε την εφιαλτική ουδέτερη αποστρατικοποιημένη ζώνη, Εμείς που ορκιστήκαμε να ξαναγυρίσουμε σ’ αυτό τον τόπο, ΜΟΝΟ όταν θα μπορέσουμε να πάμε ελεύθερα στα ματωμένα χώματα, Εμείς που πάντα δακρύζουμε όταν θυμούμαστε και γράφουμε για την μεγαλύτερη πληγή του Ελληνισμού, ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ όχι μόνο να μη ξεχνούμε, αλλά και να μεταδίδουμε τη μνήμη και τα αισθήματα μας …. στους νεότερους !!
ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ
wwww.olympia.gr
ΕΜΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ – ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΩΣ … ΠΑΙΔΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟ! Εσβησαν το έπος της 28ης Οκτωβρίου από τα βιβλία Γλώσσας του Γυμνασίου!
Αλλάζουν την ιστορία στα σχολικά βιβλία και αποχριστιανίζουν ολόκληρη την διδασλακία για λόγους που είναι πλέον εύκολο να αντιληφθούμε: Οι λέξεις «Εθνος» και «χριστιανισμός» πρέπει να απαλειφθούν για να διευκολυνθεί η Νέα Τάξη Πραγμάτων να πετύχει αυτά που θέλει. Ενα Εθνος χωρίς ιστορία, χωρίς ρίζες και χωρίς θρησκευτική συνείδηση έρμαιο στις μάζες των ισλαμιστών ή των άθρησκων.
Σαν σήμερα εκοιμήθη η Κυρά της Ρω: Εις τα βάθη της καρδιάς μου των ματιών σου η Βολή.
ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ… ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ
ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗΣΑΝ, ΔΕΝ ΤΗΝ ΧΛΕΥΑΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΣΟΥΝ ΝΑ ΛΥΓΙΣΕΙ. ΔΕΝ ΛΥΓΙΣΕ ΠΟΤΕ. ΟΜΟΡΦΗ ΩΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑ.
Για τη Δέσποινα Αχλαδιώτη, η μικρή βραχονησίδα κοντά στο Καστελόριζο ήταν η πατρίδα της. Η ηρωική κυρά της Ρωμιοσύνης ύψωνε στο νησί της Ρω καθημερινά την ελληνική σημαία, πιστή σε ένα καθήκον που σήκωσε μονάχη της στις πλάτες της για πολλά χρόνια.
Στις 13 Μαίου του 1982 άφησε την τελευταία της πνοή και την επομένη ,σαν σήμερα δηλαδή, έγινε η ταφή της εκεί που επιθυμούσε. Στην Ρω.
Συνέβη στο Δίστομο τότε…..Γεώργιος Γιαλτουρίδης!!!!
«Παντρευτήκαμε στις 14 Ιουνίου. Ο υπεύθυνος της ελληνικής επιτροπής, Έμιλ Σάντστρομ, παρέθεσε γαμήλιο γεύμα προς τιμήν μας. Αργά το βράδυ με πλησίασε και με απομάκρυνε από τα γέλια και τις φωνές, προς μια γωνιά όπου θα μπορούσαμε να μιλήσουμε οι δυο μας. Μου έδειξε ένα τηλεγράφημα που μόλις είχε λάβει: οι Γερμανοί έσφαζαν για τρεις ημέρες τον πληθυσμό του Διστόμου, στην περιοχή των Δελφών, και στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό. Πιθανοί επιζώντες είχαν ανάγκη άμεσης βοήθειας. Το Δίστομο ήταν μέσα στα όρια της περιοχής την οποία, την εποχή εκείνη, ήμουν αρμόδιος να τροφοδοτώ με τρόφιμα και φάρμακα. Έδωσα με τη σειρά μου το τηλεγράφημα στην Κλειώ να το διαβάσει, εκείνη έγνεψε κι έτσι αποχωρήσαμε διακριτικά από τη χαρούμενη γιορτή. Περίπου μα ώρα αργότερα ήμασταν καθ’ οδόν μέσα στη νύχτα. Απαιτήθηκε ανυπόφορα μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου διασχίσουμε τους χαλασμένους δρόμους και τα πολλά μπλόκα για να φτάσουμε, χαράματα πια, στον κεντρικό δρόμο που οδηγούσε στο Δίστομο. Από τις άκρες του δρόμου ανασηκώνονταν γύπες από χαμηλό ύψος, αργά και απρόθυμα, όταν μας άκουγαν που πλησιάζαμε. Σε κάθε δέντρο, κατά μήκος του δρόμου και για εκατοντάδες μέτρα, κρεμόντουσαν ανθρώπινα σώματα,
Συνέχεια ανάγνωσης Συνέβη στο Δίστομο τότε…..Γεώργιος Γιαλτουρίδης!!!!
Σύντομη ἱστορία τῆς δυτικῆς ὑπονομεύσεως τῆς Μικρᾶς Ρωσίας (Οὐκρανίας)
Οἱ σημερινές δραματικές ἐξελίξεις στήν Οὐκρανία, τήν ἱστορικῶς γνωστή παλαιόθεν ὡς Μικρά Ρωσία (Малороссия), κοιτίδα τοῦ πολιτισμοῦ τῶν Ρώς, ὅπου ἔλαβε χώρα καί ὁ ἐχριστιανισμόςτους (Κίεβο, σωτήριον ἔτος 988), ἔχουν τίς ρίζες τους στή μακρά προσπάθεια τῶν τελευταίων αἰώνων ἀπό μέρους τοῦ Παπισμοῦ καί παπικῶν κρατῶν, κυρίως τῶν Πολωνῶν, νά ἀπο-ρωσίσουν τήν Οὐκρανία, ἡ ὁποία μαζί μέ τήν κυρίως Ρωσία καί τήν Λευκορωσία συνιστοῦν τήν εὐρύτερη Ρωσία.Συνέχεια ανάγνωσης Σύντομη ἱστορία τῆς δυτικῆς ὑπονομεύσεως τῆς Μικρᾶς Ρωσίας (Οὐκρανίας)
Χριστούγεννα 1822 : Τούρκοι και Αλβανοί αξιωματικοί με 10000 άντρες πολιορκούν το Μεσολόγγι – Ο Έλληνας που θυσίασε γυναίκα, παιδιά και γονείς για να σώσει το Μεσολόγγι
Χριστούγεννα 1822. Δέκα χιλιάδες Τούρκοι, με επικεφαλής τους
Ομέρ Βρυώνη και Κιουταχή, πολιορκούν το Μεσολόγγι. Οι δυνάμεις των πολιορκημένων δεν ξεπερνούσαν του 900 άντρες.
Όπως αναφέρει η Μηχανή του Χρόνου, η πολιορκία είχε κρατήσει ήδη δύο μήνες και οι Τούρκοι είχαν αρχίσει να κουράζονται. Οι ασθένειες θέριζαν το στρατόπεδο, οι μισθοί καθυστερούσαν, γινόντουσαν συνεχώς επιθέσεις από ομάδες κλεφτών και είχαν αρχίσει κι οι συνηθισμένες διαφωνίες μεταξύ Τούρκων και Αλβανών αξιωματικών.
Τότε, ο Ομέρ Βρυώνης κι ο Κιουταχής αποφασίζουν να διεξάγουν μία νυχτερινή επίθεση. Για εκείνη την εποχή, οι βραδινές επιχειρήσεις δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Δεν υπήρχαν φωτοβολίδες και προβολείς και ήταν τρομερά δύσκολο να συντονιστούν τα τμήματα.
Αλλά ήταν τέτοια η ανάγκη των Τούρκων να σημειώσουν κάποια πρόοδο με την πολιορκία, που ήταν διατεθειμένοι να τολμήσουν ακόμα και αυτό.
Σχεδίασαν, μάλιστα, να επιτεθούν παραμονή Χριστουγέννων, όταν όλοι οι Έλληνες θα βρίσκονταν στην εκκλησία.
Συνέχεια ανάγνωσης Χριστούγεννα 1822 : Τούρκοι και Αλβανοί αξιωματικοί με 10000 άντρες πολιορκούν το Μεσολόγγι – Ο Έλληνας που θυσίασε γυναίκα, παιδιά και γονείς για να σώσει το Μεσολόγγι
ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ 