– Εγώ έτσι κάνω. Βγαίνω από τον τάφο μου και παίρνω μέρος στη Θεία Λειτουργία…

Από το νέο βιβλίο της Ιεράς Μονής Οσίου Δαυίδ: «Ένας σύγχρονος Άγιος ~ Ο Όσιος Ιάκωβος (Τσαλίκης)»

…Ο πατήρ Ιάκωβος συνομιλούσε με τον Άγιο Δαυίδ σαν να επρόκειτο περί ενός ζωντανού ανθρώπου. Πήγαινε στην εικόνα του και κουβέντιαζε. Κουβέντιαζε σαν να ήταν ο πατέρας του, ο αδελφός του, ο φίλος του. Πολλές φορές με φυσικό τρόπο μας έλεγε:

«Ο Άγιος εν ζωή Εφραίμ Αριζόνας & η δασκάλα με το παλιό ημερολόγιο» ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΝΙΚΩΝ

Κάποτε ένας Θεοσεβής Ιερέας Λειτουργούσε του Αγίου Δημητρίου… και μια φοβερή αστραπή ήλθε απ’ το πουθενά, απ’ τον ουρανό … δεν ξέρει»

~ Κάποτε ένας θεοσεβής ιερεύς, λειτουργούσε του Αγίου Δημητρίου, τον οποίον ευλαβείτο πολύ, λόγω του ότι ήτο μεσοβδόμαδα, οι χριστιανοί στο ναό ήσαν λίγοι.

Η λειτουργία προχώρησε και έφθασε η στιγμή του καθαγιασμού των Τιμίων Δώρων. «Τα σά εκ των Σών», έσκυψε βαθιά βαθιά και διάβασε την ευχή:

ενώ λειτουργούσε, όταν έφτασε στο «Εξαιρέτως της Παναγίας αχράντου… », εξαφανίστηκε από το δισκάριο ο άγιος Άρτος»

 

~ ΖΟΥΣΕ ατή χώρα των Αλαμανών ένας ιερέας πολύ ενάρετος, ο Πελάγιος, πού έτρεφε ξεχωριστή ευλάβεια στην Υπεραγίας Θεοτόκο.

Ο διάολος όμως τον φθόνησε και τού έσπειρε λογισμό απιστίας για τη θεία Κοινωνία.
«Πώς είναι! δυνατόν», σκεφτόταν, «νά γίνονται το ψωμί Σώμα; και το κρασί Αίμα Χριστού!» .

Ο Ιερέας που είχε τοποθετήσει ανάποδα τις μερίδες στον Άγιο Δίσκο!!

 Επάνω στον άγιο Δίσκο τοποθετείται:

1. Ο ΑΜΝΟΣ  (ΙΣ, ΧΡ, ΝΙ, ΚΑ) Είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός) στο κέντρο.

2. Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ  (Το τρίγωνο με τα δυο γραμμα: το Μ= Μήτερ και το Θ= Θεού), τοποθετείται αριστερά του Αμνού.

3. ΟΙ ΜΕΡΙΔΕΣ των ΕΝΝΕΑ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ (τα εννέα μικρά τρίγωνα ) τοποθετούνται δεξιά του Αμνού.

4. Η ΜΕΡΙΔΑ του ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ (ένα τρίγωνο που τοποθετείται κάτω από τον Αμνό)

5. ΟΙ ΜΕΡΙΔΕΣ  των ΖΩΝΤΩΝ και των ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ(κάτω από την μερίδα του επισκόπου).

Ο ιερεύς που είχε τοποθετήσει ανάποδα τις μερίδες

 

«Στο χερουβικό άγγελοι ανεβοκατεβαίνουν, και συχνά αισθάνομαι τις φτερούγες τους να χτυπούν πάνω στους ώμους μου..»

Ο μακαριστός ηγούμενος του οσίου Δαβίδ, γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης (†1991), ζούσε θαυμαστές εμπειρίες σ’ όλες τις ιερές ακολουθίες, μα ιδιαίτερα την ώρα της θείας λειτουργίας.

Όταν λειτουργούσε, έλαμπε από καθαρότητα και μεγαλοπρέπεια. Συχνά, στην μεγάλη είσοδο ή στην αγία πρόθεση, τον έβλεπαν να μην πατάει στο έδαφος,
αλλά να στέκεται και να βαδίζει στον αέρα.

Πολλές φορές αντίκριζε πάνω στην αγία τράπεζα αγγέλους και αρχαγγέλους να κρατούν το Σώμα του Κυρίου.

Το Θαύμα της Θείας Κοινωνίας…

Η Αγία Τράπεζα στις φλόγες!!!!!

 

Τον περασμένο αιώνα στη Μικρασία έζησε ένας άγιος άλλ’ αφανής λευίτης, ο π. ‘Ιωάννης. Ήταν έγγαμος, οικογενειάρχης, από το Γκέλβερι της Καππαδοκίας.

 

Τις καθημερινές εργαζόταν ατά χωράφια, ενώ τις Κυριακές και τις γιορτές λειτουργούσε στην εκκλησία.

Στη Θεία Λειτουργία σχεδόν πάντοτε ξεσπούσε σε δάκρυα και αναστεναγμούς.

Την ώρα μάλιστα τού καθαγιασμού ή κατάνυξή του κορυφωνόταν. οι ψάλτες έψαλλαν το «σε υμνούμε…» όσο πιο αργά μπορούσαν, άλλά εκείνος καθυστερούσε πέντε, δέκα, δεκαπέντε λεπτά η και περισσότερο. ‘Έτσι κι εκείνοι επαναλάμβαναν τον ύμνο μέχρι πέντε ή έξι φορές.

Τελικά, πλησίασαν κάποτε τούς επιτρόπους και τούς είπαν το πρόβλημά τους. ‘Εκείνοι με τη σειρά τους το διαβίβασαν στο λειτουργό.

 

Ενας Αγγελος σε Θεία Λειτουργία!!!!!!!

02ΙΟΥΝ

 

Κάποιος ιερεύς, σε μία αγρυπνία, και ενώ είχε αρχίσει την Προσκομιδή, δυσκολευόταν, τρόπον τινά, με μόνο το φως ενός κεριού να διαβάζει τα ονόματα.

 

.