Ὅλοι ἀνεξαιρέτως παρουσιάζονται φαρισαϊκά ὡς προστάτες, ὡς φιλάνθρωποι ἀλλά κυρίως ἀποβλέπουν ἀφενός μέν στήν προσωπική προστασία πού ἔχει νά κάνει μέ τή διατήρηση τῆς θέσης ἰσχύος πού κατέχουν ἀλλά καί ἀφετέρου στήν ἀποδοχή-ἀναγνώριση ἀπό τά μέλη ἤ τό χριστεπώνυμο ποίμνιο ἀντίστοιχα.
Τοῦ Διονύση Μακρῆ
Ἀναρωτιέμαι πολλές φορές ἄν τό κέντρο τῆς σημερινῆς ἐκκλησιαστικῆς μας ἡγεσίας ἀποτελεῖ ἡ ἐν Χριστῷ σωτηρία! Κι αὐτό γιατί ὡς μοναδικό ἐκκλησιαστικό ἔργο προβάλλεται ἡ φιλανθρωπία καί ἐν γένει ἀορίστως ὁ πάσχων ἄνθρωπος! Αὐτό διαπιστώθηκε γιά πολλοστή φορά ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Ἱερώνυμο σέ πρόσφατη συνέντευξη πού παραχώρησε στόν τηλεοπτικό ἀντίχριστο, ὅπως ἀποδεικνύεται στήν πράξη, σταθμό τοῦ συγκροτήματος Ἀλαφούζου Σκάι. (βλ. σελ 6)