«Δεν θα πάω ξανά στην εκκλησία!»

Νεαρός μίλησε στον ιερέα και είπε: 
«Δεν θα πάω ξανά στην εκκλησία!» 
Ο ιερέας ρώτησε: 
«Γιατί;» 
Ο νεαρός απάντησε: 

Φώτης Κόντογλου – «Γιάννης ὁ Εὐλογημένος!»

 

O Ἅγιος Βασίλης, σὰν περάσανε τὰ Χριστούγεννα, πῆρε τὸ ραβδί του καὶ γύρισε σ᾿ ὅλα τὰ χωριά, νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τόνε γιορτάσει μὲ καθαρὴ καρδιά. Πέρασε ἀπὸ λογιῶν-λογιῶν πολιτεῖες κι ἀπὸ κεφαλοχώρια, μὰ σ᾿ ὅποια πόρτα κι ἂν χτύπησε δὲν τ᾿ ἀνοίξανε, ἐπειδὴ τὸν πήρανε γιὰ διακονιάρη. Κ᾿ ἔφευγε πικραμένος, γιατὶ ὁ ἴδιος δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, μὰ ἔνοιωθε τὸ πόσο θὰ πονοῦσε ἡ καρδιὰ κανενὸς φτωχοῦ ἀπὸ τὴν ἀπονιὰ ποὺ τοῦ δείξανε κεῖνοι οἱ ἄνθρωποι.

 

Τελικά, χτίζουμε γέφυρες ή φράχτες;

Κάποτε, δύο αδέλφια που ζούσαν σε γειτονικές φάρμες, μάλωσαν. Ήταν το πρώτο σοβαρό ρήγμα στη σχέση τους. Για 40 χρόνια, εργάζονταν μαζί ως γεωργοί, μοιράζονταν χωρίς κανένα πρόβλημα τα γεωργικά μηχανήματα, και συνεργάζονταν αρμονικά για την εμπορία των προϊόντων τους.

ΕΦΥΓΕ Ο ΚΥΡ–ΝΙΚΟΣ ΜΟΥ…

Ένας λόγος που, προσωπικά, αποστρέφομαι με όλη τη δύναμη της συνειδήσεώς μου τους επικήδειους, είναι γιατί αυτοί, κατά το σύνηθες, αποτελούν λόγια ανούσια, ξερά και βαρύγδουπα του συστήματος και των ανθρώπων του συστήματος· νεκρά λόγια, ανούσιου υπερθεματισμού και απρόσφορης κολακείας που θέλουν να συνοδεύουν επίσημα τους αμίλητους νεκρούς, που, ένας Θεός ξέρει, αν ήταν όντως αυτοί γεμάτοι από πραγματική ανιδιοτέλεια και από αγάπης έργα του Θεού,