Συνέχεια ανάγνωσης Δύο άγγελοι-ταξιδιώτες ταξίδεψαν μία νυκτα στο σπίτι μιας πλούσιας οικογένειας.
Αρχείο κατηγορίας ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΣΟΦΙΑΣ
To σοφό τεστ του Σωκράτη που είναι πάντα επίκαιρο
Μια μέρα, εκεί που ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του.
Συνέχεια ανάγνωσης To σοφό τεστ του Σωκράτη που είναι πάντα επίκαιρο
Θα έλθη καιρός, θα σημάνη ημέρα, θα έλθη στιγμή, όπου θα κλείσουν αυτά τα μάτια…
…και θα ανοιχθούν τα της ψυχής. Τότε θα ίδωμεν νέον κόσμον, νέας υπάρξεις, καινήν κτίσιν, νέαν ζωήν μη έχουσαν τέρμα.
Περί σωτηρίας ψυχής και Παραδείσου – Επιστολή Γέροντος Εφραίμ του εν Αριζόνα.
Θα έλθη καιρός, θα σημάνη ημέρα, θα έλθη στιγμή, όπου θα κλείσουν αυτά τα μάτια και θα ανοιχθούν τα της ψυχής. Τότε θα ίδωμεν νέον κόσμον, νέας υπάρξεις, καινήν κτίσιν, νέαν ζωήν μη έχουσαν τέρμα. Ο τίτλος της: «Αθανασία άπειρος». Η μεγάλη πατρίς άνω, άφθαρτος, αιώνιος, η άνω Ιερουσαλήμ, η μήτηρ των πρωτοτόκων, ένθα θα σκηνώσουν αι λελυτρωμέναι ψυχαί, τας οποίας απέπλυνεν εκ του ρύπου το αίμα του Αρνίου του ακάκου!…
Συνέχεια ανάγνωσης Θα έλθη καιρός, θα σημάνη ημέρα, θα έλθη στιγμή, όπου θα κλείσουν αυτά τα μάτια…
Θὰ ἔπρεπε νὰ βρεθῇ ἕνας Ἰωνᾶς προφήτης, νὰ ἔρθῃ μὲ κεραυνοὺς καὶ ἀστραπὰς καὶ νὰ μᾶς πῇ· «Ἔτι τρεῖς ἡμέραι καὶ Νινευῒ καταστραφήσεται».
Δώδεκα ἀπόστολοι καὶ ἀλλάξανε τὸν κόσμο.
Κ᾿ ἐμεῖς ὀκτὼ χιλιάδες (παπάδες) δὲν μποροῦμε ν᾿ ἀλλάξουμε τὴν κοινωνία μας…
Το Καρότο, το Αυγό και το Τσάι…!!!
Η Έλλη γνέφει «όχι».
Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας- «… καί ἄφες ἡμῖν…»

Τί κάνεις εδώ, πάτερ; Κοιτάζω τον νερό!
- πό tokandylaki.blogspot.gr
ΑΠΟ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΣΤΑΡΕΤΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΥ
Το πλύσιμο του ποτηριού
Δόκιμος ακόμα, μια καλοκαιριάτικη νύχτα περπατούσα ανάμεσα στους κήπους της Σκήτης. Μόνος με μόνο τον Θεό. Πλησιάζοντας την μεγάλη λίμνη βλέπω τον μεγαλόσχημο π. Γεννάδιο.
Από τότε πού πέρασε τον κατώφλι της Σκήτης είχαν περάσει 62 ολόκληρα χρόνια. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του δεν έβγαινε καθόλου από την Σκήτη. Είχε λησμονήσει εντελώς τον κόσμο. Στεκόταν ακίνητος με τα μάτια καρφωμένα στο νερό.
Με τρόπο διακριτικό, για να μην τον τρομάξω, έκαμα αισθητή την παρουσία μου. Τον πλησίασα, και τον ερώτησα:
– Τί κάνεις εδώ, πάτερ;
– Κοιτάζω τον νερό.