Κυριακή 15 Μαρτίου 2020 (Κυριακή Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ). Μρκ. 2, 1 – 12.

«οὐδέποτε οὕτως εἴδομεν» (Μρκ. 2, 12).

Κυριακή Ζ Ματθαίου ομιλία Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά, εις τους δύο θεραπευθέντας τυφλούς.

Ομιλία του Αγίου Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης του Παλαμά, με θέμα τους τυφλούς οι οποίοι, κατά τον Ευαγγελιστήν Ματθαίον, ανέβλεψαν σε οικία. Και όπου γίνεται αναφορά και στο ότι δεν είναι δυνατόν να έχει κάποιος αληθώς πίστη χωρίς έργα μετανοίας.

«Ομιλία εις την Κυριακήν των Βαΐων» – Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς

1. Σε καιρό ευνοίας σε επήκουσα και σε ημέρα σωτηρίας σ’ εβοήθησα», είπε ο Θεός δια του Ησαΐα (Ησ. 49, 8). Καλό λοιπόν είναι να ειπώ σήμερα το αποστολικό εκείνο προς την αγάπη σας· «Ιδού καιρός εύνοιας, ιδού ημέρα σωτηρίας· ας απορρίψωμε λοιπόν τα έργα του σκότους και ας εκτελέσωμε τα έργα του φωτός, ας περιπατήσωμε με σεμνότητα, σαν σε ημέρα» (Β΄ Κορ. 6,2· Ρωμ. 13,12). Διότι προσεγγίζει η ανάμνησις των σωτηριωδών παθημάτων του Χριστού και το νέο και μέγα και πνευματικό Πάσχα, το βραβείο της απαθείας, το προοίμιο του μέλλοντος αιώνος.

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: «Εἰς τήν Κυριακή τῶν Βαΐων»

Σέ καιρό εὐνοίας σέ ἐπήκουσα καί σέ ἡμέρα σωτηρίας σ’ ἐβοήθησα», εἶπε ὁ Θεός μέ τό στόμα τοῦ προφήτη Ἡσαΐα (Ἡσ. 49, 8). Καλό λοιπόν εἶναι νά εἰπῶ σήμερα τό ἀποστολικό ἐκεῖνο πρός τήν ἀγάπη σας: «Ἰδού καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού ἡμέρα σωτηρίας ἄς ἀπορρίψωμε λοιπόν τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἄς ἐκτελέσουμε τά ἔργα τοῦ φωτός, ἄς περπατήσουμε μέ σεμνότητα, σάν σέ ἡμέρα» (Β΄ Κορ. 6, 2· Ρωμ. 13, 12).

Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom (†) Κυριακή Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

 

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Σε έναν από τους ψαλμούς, διαβάζουμε τα παρακάτω: Εκείνοι που έσπειραν με δάκρυα στα μάτια, θα θερίσουν με χαρά.. Εάν στη διάρκεια των εβδομάδων που προετοιμαζόμαστε για την Μεγάλη Εβδομάδα είδαμε κάθε τι άσχημο και ανάξιο που υπάρχει μέσα μας να καθρεφτίζεται στις παραβολές του Ευαγγελίου, εάν σταθήκαμε ενώπιον της κρίσης της συνείδησής μας και του Θεού, τότε πραγματικά έχουμε σπείρει με δάκρυα τον δρόμο για την σωτηρία μας. Και όμως υπάρχει

ακόμα χρόνος

«Κυριακή ΙΑ. Λουκά ή των Αγ. Προπατόρων» η Ευαγγελική Περικοπή της Θ. Λ., ομιλία Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά

Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν.

( Λουκ.ΙΔ’ 16-24,)

Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ῎Ανθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα, καὶ ἐκάλεσεν πολλούς΄καὶ ἀπέστειλεν τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις΄ ῎Ερχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα. Καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. Ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ΄ ᾽Αγρὸν ἠγόρασα καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. Καὶ ἕτερος εἶπε΄ Ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. Καὶ ἕτερος εἶπε΄ Γυναῖκα ἔγημα καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν. Καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος, ἀπήγγειλεν τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. Τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπεν τῷ δούλῳ αὐτοῦ΄ ῎Εξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ῥύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ τυφλοὺς καὶ χωλοὺς εἰσάγαγε ὧδε. Καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος΄ Κύριε, γέγονεν ὃ ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί. Καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον΄ ῎Εξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκος μου. Λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου. Πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοιδὲἐκλεκτοί. 

 

«ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Ο ΦΩΣΤΗΡ» ΗΧΟΣ ΠΛ. Δ΄ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

¨ΟΣΙΕ ΤΡΙΣΜΑΚΑΡ ΑΓΙΩΤΑΤΕ ΠΑΤΕΡ» ΗΧΟΣ ΠΛ. Β΄ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ(2017)

12 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ Β’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ.

 

Ἦχος πλ.α’ – ῾Εωθινόν Ε’.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ(2017)

12 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ Β’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ.

Ἦχος πλ.α’ – ῾Εωθινόν Ε’

Τῼ ΣΑΒΒΑΤῼ ΕΣΠΕΡΑΣ (11/03/17)

 

«ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ΛΟΥΚΑ» (ΤΟΥ ΖΑΚΧΑΙΟΥ)(Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)

 

 

(Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)

1. Πρωτύτερα ἐπήραμε ἀφορμὴ ἀπὸ τὶς διηγήσεις τοῦ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ περὶ τῆς ἰάσεως τῶν λεπρῶν καὶ τυφλῶν κατὰ τὸ σῶμα γιὰ τὴν πνευματικὴ ὁμιλία πρὸς τὴν ἀγάπη σας. Σήμερα θέμα θὰ ἔχωμε τὸν κατὰ τὴν ψυχὴ τυφλὸ Ζακχαῖο πού κατοικοῦσε στὴν Ἱεριχῶ καὶ τὴν ἀναβλεψὶ του κατ’ αὐτήν.

Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ «Λόγος εἰς τὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου»

Ἐὰν τὸ δένδρο ἀναγνωρίζεται ἀπὸ τὸν καρπό, καὶ τὸ καλὸ δένδρο παράγει ἐπίσης καλὸν καρπὸ (Ματθ. 7, 16. Λουκ. 6, 44), ἡ μητέρα τῆς αὐτοαγαθότητος, ἡ γεννήτρια τῆς ἀΐδιας καλλονῆς, πῶς δὲν θὰ ὑπερεῖχε ἀσυγκρίτως κατὰ τὴν καλοκαγαθία ἀπὸ κάθε ἀγαθὸ ἐγκόσμιο καὶ ὑπερκόσμιο;

Κυριακή ΣΤ’ Λουκά: Ομιλία περί της θεραπείας του δαιμονιζομένου των Γαδαρινών (Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς)

Ομιλία του Αγίου Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης του Παλαμά, περί του: «Εξελθόντι τω Ιησού εις την γην υπήντησεν αυτώ ανήρ τις εκ της πόλεως ος είχεν δαιμόνια εκ χρόνων ικανών»

«Ο ων εκ του Θεού τα ρήματα του Θεού ακούει», λέγει ο Κύριος. Δηλαδή υπακούει στις εντολές του Θεού, και μετατρέπει τους λόγους σε έργα, ζει και πολιτεύεται κατά Χριστόν, εκτελεί το θέλημα του Ουρανίου Πατρός, και γίνεται «κληρονόμος μεν Θεού, συγκληρονόμος δε Χριστού». Όποιος όμως παρακούει τον Θεό, διαπράττει την αμαρτίαν, και επιδίδεται σ’ αυτήν αμετανοήτως. Είναι δούλος της αμαρτίας και ουκ έστιν εκ του Θεού, αλλά εκ του πονηρού», αφού με την κακήν προαίρεση μεταπλάσσει την φύση την οποίαν έλαβεν από τον Θεόν, και την εξομοιώνει με τον πατέρα της απωλείας. Γι’ αυτό και ο Κύριος έλεγε στους Ιουδαίους, «υμείς εκ του πατρός υμών του διαβόλου εστέ, και τας επιθυμίας αυτού θέλετε ποιείν».

«ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Ο ΦΩΣΤΗΡ» ΗΧΟΣ ΠΛ. Δ΄ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

«Η ΓΡΗΓΟΡΟΣ ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ» ΗΧΟΣ ΠΛ. Δ΄ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΤΙΧΩΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Δόξα… Ἦχος πλ. δ’

Ἡ γρήγορος γλῶσσά σου πρὸς διδασκαλίαν, ἐν τοῖς ὠσὶ τῶν καρδιῶν ἐνηχοῦσα τὰς τῶν ῥαθύμων ψυχὰς διανίστησι, καὶ θεοφθόγγοις λόγοις σου κλῖμαξ εὑρίσκεται, τοὺς ἐκ γῆς πρὸς Θεὸν ἀναφέρουσα· διὸ Γρηγόριε, Θετταλίας τὸ θαῦμα, μὴ παύσῃ πρεσβεύων Χριστῷ φωτισθῆναι τῷ θείῳ φωτὶ τοὺς τιμῶντάς σε.

ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ) (2015)

8 ΜΑΡΤΙΟΥ 2015

† ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ.

«Γρηγορίου ἀρχιε­πι­σκό­που Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ) (2015)

 

8 ΜΑΡΤΙΟΥ 2015

† ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ.

«Γρηγορίου ἀρχιε­πι­σκό­που Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ».

῏Ηχος πλ. β΄, ἑωθινὸν ϛ΄

Τῼ ΣΑΒΒΑΤῼ ΕΣΠΕΡΑΣ (07/03/15)

Εορτάζοντες την 14ην του μηνός Νοεμβρίου

---

• Ο ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ, ο Απόστολος

• Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΑΧΥΣ, επίσκοπος Ιεραπόλεως

• Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ο Παλαμάς, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, ο Θαυματουργός

• Ο ΑΓΙΟΣ ΘΩΜΑΣ ο Β’ ο νέος, Πατριάρχης Κων/πολης

• Ο ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ο Υδραίος, Νεομάρτυρας

• Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ ο Νεομάρτυρας, εν Κρήτη

• Ο άγιος Ευφημιανός, ο θαυματουργός

• Ο ΑΓΙΟΣ DUBRITIUS (Ουαλός)

Αναλυτικά

Panayiotis Christou «The Teaching of Gregory Palamas on Man»

Typed kindly for Myriobiblos by The Holy Monastery of Theomitor, Ilioupolis.

     The anthropology of Saint Gregory Palamas is the nerve centre of his theology. His entire system aims at nothing else than the description and definition of the relations among men and of each individual man’s relation with God. He follows man in his striving between the worldly and the divine, the created and the uncreated, and shows the way by which he may reach the state of the uncreated. And it is just this state that becomes man since he is not only a recapitulation and an ornament of the whole creation [i]; but also image of the Triune God for whom the uncreated kingdom was prepared since the foundation of the world [ii].  

George Florovsky «St Gregory Palamas and the Tradition of the Fathers»

From Sobornost, 4 (1961) 4, 165-176

‘Following the Holy Fathers’ . . . It was usual in the Ancient Church to introduce doctrinal statements by phrases like this. The Decree of Chalcedon opens precisely with these very words. The Seventh Ecumenical Council introduces its decision concerning the Holy Icons in a more elaborate way: ‘Following the Divinely inspired teaching of the Holy Fathers and the Tradition of the Catholic Church.’ The didaskalia of the Fathers is the formal and normative term of reference.