Ο αιώνας αυτός, είναι ο αιώνας του Θεού! Ο αιώνας της Εκκλησίας! Ο αιώνας της μετανοίας

Οι άνθρωποι κουράστηκαν με όλων τα καμώματα και προσωπικά ο καθένας με τα δικά του. Γιατί μας κουράζει το κακό, μας κουράζει ο κακός, μας κουράζει η ανομία.
Και φτάνουμε στο σημείο που είχε φτάσει κάποια φορά και ο Προφητάναξ Δαυίδ και έλεγε:

Ἀπηνήνατο παρακληθῆναι ἡ ψυχή μου

Από πού πάει για τον Θεό; – π. Δημητρίου Μπόκου.

Η ανθρώπινη φύση μας έχει υποστεί φθορά. Δεν είναι όπως πρωτοβγήκε από τα χέρια του Δημιουργού της. Και η φθορά αυτή είναι διττή. Ψυχική και σωματική. Αιτία της φθοράς είναι η πτώση του ανθρώπου στην αμαρτία. Με την πτώση του αυτή έχασε ο άν-θρωπος την παραδεισιακή ζωή, που με τη συνεργία της Χάριτος του Θεού θα τον οδηγούσε στην αφθαρσία και την αθανασία.

Το αγόρι που δεν εκτιμούσε τον πατέρα του μέχρι που…

O Πατέρας Αθανάσιος μετέτρεψε τα ερείπια της Ι.Μ.Παναγίας Ντουραχάνης σε καταφύγιο αγάπης.

http://www.vimaorthodoxias.gr/

Απόσπασμα από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του STAR.

«ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ» ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

Κυρ. ιε΄ ἐπιστ: (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15)

ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ

1. ΦΩΣ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ

Τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας αὐτῆς ἀναφέρεται στὸ μεγάλο θαῦμα ποὺ συντελεῖ ὁ Χριστὸς στὶς ψυχὲς τῶν ἁγίων του ἀλλὰ καὶ κάθε ἀγωνιζομένου πιστοῦ: τὸ θαῦμα τοῦ φωτισμοῦ τῶν ψυχῶν μας, γιὰ νὰ κατανοήσουμε τὴν θεότητά του. Τί ὅμως ἀκριβῶς σημαίνει αὐτό; Μᾶς τὸ ἐξηγεῖ ὁ θεῖος Παῦλος:

Ὁ Θεὸς στὴν ἀρχὴ τῆς δημιουργίας τῆς κτίσεως τὸ πρῶτο ποὺ ἐδημιούργησε ἦταν τὸ φῶς. Ὅμως ὁ Δημιουργὸς τῆς κτίσεως κατόπιν, μετὰ τὴν τραγικὴ στιγμὴ τῆς πτώσεως, εἶδε τὸ πλάσμα του νὰ βυθίζεται στὸ πνευματικὸ σκοτάδι.

 

Ὁ ἠθικός νόμος, ὁ μόνος ἀήττητος σύμμαχος. Ὅταν ἄνοιξε ὁ οὐρανός.

Γράφει ὁ ἀρχιμ. Ἀρσένιος Κωτσόπουλος, Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Προφήτη Ἠλἰα Παγκρατίου   ΜΕΡΟΣ Α’ Ὅταν πίσω ἀπό ὅλα τά πρόσωπα καί τά πράγματα δέν βλέπεις τόν Θεό, γίνονται ὅλα εἴδωλα, θεοποιοῦνται, λατρεύονται, προσκολλᾶσαι μανιακά σέ αὐτά καί στό τέλος σέ πληγώνουν, σέ παγώνουν, σέ πλακώνουν. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος γράφει σχετικά: «πᾶν ὅ,τι ἐάν ποιῆτε, ἐκ ψυχῆς ἐργάζεσθε, ὡς τῷ Κυρίῳ καί οὐκ ἀνθρώποις» (Κολ. γ΄ 23).

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΓΑΠΗ. ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ!!!

Ένα μήνυμα για την Ορθόδοξη Ελλάδα

Ο γνωστός ηθοποιός του Χόλλιγουντ Τζόναθαν Τζάκσον, κάτοχος 5 βραβείων Emmy, σε συνέντευξη που έδωσε στην «Πεμπτουσία» κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου στο Άγιον Όρος, καταθέτει την εμπειρία του από την Ορθόδοξη πίστη και ζωή.

http://www.pemptousia.gr

«ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ» «ΘΕΙΑΣ ΗΚΟΥΣΑΣ» ΗΧΟΣ Γ΄ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΠΑΡΙΖΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΡΟΔΟ ΠΟΥ ΕΚΛΕΨΕ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ…

 

Το φανταστικό τραγούδι που ο Στέργιος έγραψε για τον μαθητή του τον Μιχάλη, δεν ήρθε απ’ το πουθενά

Συχνά οι σχέσεις των δασκάλων με τους (φαινομενικά) λιγότερο τυχερούς μαθητές είναι στοργικές και συγκινητικές.   

Αυτό που μου αρέσει στην περίπτωση αυτού του δασκάλου και αυτού του μαθητή στην Ρόδο, είναι πως η απόλαυση και η χαρά βιώνεται και απ’ τις δύο πλευρές.

 

Ο ΓΕΩΡΓΙΑΝΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ NORMAN ATLANTIC για να σώσει επιβάτες !Georgian priest who died in ferry disaster praised for heroic rescue effort.

Πορφύρης Δ Σταφυλά Π

Ένας μάρτυρας διηγήθηκε πώς ένας γεωργιανός μοναχός συνέβαλε στο να σωθούν ανθρώπινες ζωές πριν ο ίδιος χάσει τη δική του στην τραγωδία του Norman Atlantic.

TBILISI, DFWatch–A witness has told how a Georgian priest helped save people before he himself perished in the Norman Atlantic disaster.

Υπάρχει κανείς φτωχότερος;

 

 

Η ΧΗΡΑ ΤΗΣ ΣΑΡΕΠΤΑ

Είναι γνωστή η φιλοξενία του Προφήτη Ηλία από μια πάμπτωχη χήρα στα Σαρεπτά της Σιδωνίας.

Την συνάντησε ο Προφήτης να μαζεύει ξύλα. Και της ζήτησε λίγο ψωμί. Εκείνη είχε μόνο λίγο αλεύρι και λίγο λάδι. Και ίσα πού έφταναν, να φάει για τελευταία φορά αυτή και τα παιδιά της. 
Όμως η φτώχεια και ο πόνος, την είχαν κάμει πονετική και εύσπλαχνη. Έτσι δεν δίστασε, να πάρει το ψωμί από το δικό της στόμα και των παιδιών της και να το δώσει στον Προφήτη Ηλία. Και μάλιστα χωρίς να ξέρει, ποιόν είχε μπροστά της. Τον είδε σαν ένα φτωχό.

Αναρωτιέται ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:

– Ποιος είναι φτωχότερος από εκείνη την χήρα; Και μετά από αυτό το παράδειγμα, ποιος τολμάει να προφασισθή φτώχεια, για να μη κάμει ελεημοσύνη; 
Εκείνη είχε μια χούφτα αλεύρι και τοδωσε. Σε ποιόν δεν περισσεύει… μια χούφτα αλεύρι;

* * *

 

Πατέρας Αθανάσιος Χιλανδαρινός: Θυσίασε τη ζωή του για τους συνανθρώπους του

• πό  manolis

του Μανώλη Φ.

Η αφοσίωση και η αγάπη προς το συνάνθρωπο αποτελεί έμπρακτη απόδειξη της αγάπης προς τον Θεό.

Οι Ανθρωποι Λένε…….

Οι Ανθρωποι Λένε ότι Αγαπούν τη Βροχή…αλλά Ανοίγουν Ομπρέλες όταν Βρέχει..
Αγαπούν τον Ηλιο…. αλλά Επιδιώκουν την Σκιά όταν ο Ηλιος Βγαινει….
Αγαπούν τον Ανεμο…..αλλά Οταν ο Ανεμος Φυσάει τα Παράθυρα Είναι Κλειστά….
Γι’αυτο και Εγω Χαμόγελαω όταν Ακούω τους Ανθρώπους να μου Λενε οτι Μ’αγαπανε.

http://anemonpnoi-magdalini.blogspot.gr/2014/04/blog-post_6888.html

Συγκινητικό βίντεο: Νεογέννητα δίδυμα κάνουν αγκαλιασμένα το πρώτο τους μπάνιο!!!!!

«Γνώρισα μια γιαγιά σοφή που μου είπε…….» !!!!!

«Γιε μου, όταν ήμουν ακόμα νέα, ζητούσα επίμονα κάτι απ’τον Θεό.
Το ζητούσα για δώδεκα ολόκληρα χρόνια!
Ναι, δώδεκα! Όμως, Εκείνος ήξερε ότι δεν ήταν για το καλό μου.

«Το νόμισμα της καλοσύνης» Fiodor Mijailovich Dostoievski

 

Κάποτε ο γνωστός συγγραφέας Ντοστογιέφσκι βγήκε στον απογευματινό του περίπατο. Ενώ η ημέρα έφθανε στο σούρουπο ένας ζητιάνος άπλωσε το χέρι του και ζητούσε βοήθεια.

ΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ (ΤΑΙΝΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ)

 

Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της ταινίας τα εξηγεί όλα:

«Σφίγγοντας τα δόντια μέχρι τριγμού, και τα χέρια μέχρι πόνου, χαίρε, διότι ζεις. Χαίρε με τη γαλαζόπετρα του ουρανού και με το ρουμπίνι της ηλιοβασιλέματος. Χαίρε με το μαργαρίτη της βρόχινης σταγόνας, διότι δεν μπορείς αλλιώς. Χαίρε με τη χαρά του πληγωμένου μαχητή, που κείται κάτω. Αν και η μάχη χάθηκε, η σημαία είναι ψηλά, και το όπλο δεν πετάχτηκε στη λάσπη, και δεν τρέχεις ντροπιασμένος, επειδή δεν έχεις πια πόδια… Και το μόνο που μένει είναι να πολεμάς μέχρι θανάτου. Και αν δεν μείνει πια τίποτα, χαίρε με μια άνωθεν χαρά για τον πλησίον σου. Χαίρε με την αγάπη των άλλων, χαίρε με τα γέλια των παιδιών που δεν είναι δικά σου. Ακόμα και όταν είναι μαύρα σύννεφα παντού χαίρε. Στη βροχή και στη λάσπη χαίρε. Χαίρε και αγαλλιάσου, αψηφώντας το πόνο, διότι το όνομά σου είναι Άνθρωπος!»

ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!!

ΠΗΓΗ: Ν.Θ.

 

Ω, ο πόλεμος, μαμά…!!!!!!!!

 

 

 

 

Η ιστορία αυτής της φωτογραφίας πονά και συγκλονίζει. Πρόκειται για ένα
πραγματικό γεγονός το οποίο αποτυπώνεται μέσα από την ψυχή ενός παιδιού…
Το κοριτσάκι αυτό έχασε τη μητέρα του στον πόλεμο. Πήγε στο ορφανοτροφείο
για να μπορέσει να επιβιώσει.
Στην αυλή του ορφανοτροφείου ζωγράφισε τη μητέρα της με κιμωλία και
κουλουριάστηκε στην αγκαλιά της, όπως όταν ήταν έμβρυο.

Έβγαλε τα παπούτσια της, σαν να πατούσε κάτι ιερό, αποδεικνύοντας ότι η
αγάπη είναι ο πιο ιερός μας τόπος…!!!

ΠΗΓΗ:http://istologio.org/?p=4978&utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+istologio+%28Alive+blog%29