Υπάρχει μια τέτοια παραβολή. Αφού ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, ο άνθρωπος ξεπέρασε αμέσως τα όρια του επιτρεπόμενου.

Υπάρχει μια τέτοια παραβολή. Αφού ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, ο άνθρωπος ξεπέρασε αμέσως τα όρια του επιτρεπόμενου. Αυτή η κατάσταση διαταράσσει πολύ τον Θεό. Κάλεσε επτά αρχάγγελους στο συμβούλιο και είπε:

ΠΟΛΊΤΙΚΟΙ ΝΑΝΟΙ! Η παρούσα (αλλά και κάθε) κυβέρνηση δεν έχει δικαίωμα να εκχωρήσει αυτό που δεν της ανήκει

Από τον Σαράντο Ι. Καργάκο 

Αγαπητέ αναγνώστη, την ώρα αυτή, όπου οι νάνοι πολιτικοί μας απεργάζονται τη νέα ατιμωτική λύση για τη σκοπιανή εμπλοκή, εγώ, ένας ταπεινός εργάτης του πνεύματος, αισθάνομαι την ανάγκη να υψώσω για ακόμα μία φορά τη φωνή μου και να καλέσω τον ελληνικό λαό, του εσωτερικού και του εξωτερικού, να προτάξει ένα καινούργιο «ΟΧΙ» στην ιταμή λύση-διάλυση που μας επιβάλλουν οι ισχυροί παράγοντες -προστάτες των Σκοπιανών-, δηλαδή να εκχωρήσουμε αντί πινακίου φακής το όνομα της Μακεδονίας στο τιτοϊκό μόρφωμα, γέννημα των κομιτατζήδων, εναντίον των οποίων η μικρή κάποτε Ελλάδα πολέμησε με τα εκλεκτότερα παιδιά της. 

«Πίστη είναι 24 ώρες αμφιβολία και ένα λεπτό ελπίδα.»

Χάθηκα μου είπε χτες,μια φίλη αγαπημένη.Έχασα το δρόμο μου,την πίστη μου. Χαίρομαι για σένα που πιστεύεις τόσο πολύ,κατέληξε.
Κι αναρωτήθηκα μετά, τι να’ναι άραγε η πίστη;
Η πίστη σίγουρα δεν είναι μια ιδέα,μια φιλοσοφία, μια θεωρία που είτε την αποδέχομαι και την έχω σίγουρη στο τσεπάκι μου,είτε δεν την αποδέχομαι και απλά απέχω.

Η Ελλάδα και θα σωθεί και σύντομα θα σταθεί στα πόδια της»

Γέροντας Ευθύμιος ο Αγιορείτης

Mια μορφή της Ορθοδοξίας που εκπέμπει αγιότητα. Ένας σύγχρονος ασκητής, που ζει ταπεινά και λιτά μέσα στο δάσος της Καψάλας στο Άγιον Όρος. Εκεί όπου βλέπει μόνο ο Θεός!

Για τη Μακεδονία μας τα 22 Ορθόδοξα Σωματεία της Θεσ/κης: Εσχάτη προδοσία η εκχώρηση του Ονόματος της Μακεδονίας

Τά Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα τῆς Θεσσαλονίκης, μπροστά στόν πρωτοφανῆ βιασμό τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας καί τό μέγεθος τοῦ ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ πού συντελεῖται μέ τήν ὑπογραφή τῆς ἴδιας τῆς πολιτικῆς ἡγεσίας τῆς Πατρίδας μας, διατρανώνουμε τά ἑξῆς:

Ἡ πιό μεγάλη ἀγάπη τοῦ κόσμου!

 

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 17 Ἰουνίου 2018, Γ΄ Ματθαίου (Ρωμ. ε΄ 1-10)

Ἀδελφοί, δικαιωθέντες ἐκ πίστεως εἰρήνην ἔχομεν πρὸς τὸν Θεὸν διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, δι᾿ οὗ καὶ τὴν προσαγωγὴν ἐσχήκαμεν τῇ πίστει εἰς τὴν χάριν ταύτην ἐν ᾗ ἑστήκαμεν, καὶ καυχώμεθα ἐπ᾿ ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ. οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν, εἰδότες ὅτι ἡ θλῖψις ὑπομονὴν κατεργάζεται, ἡ δὲ ὑπομονὴ δοκιμήν, ἡ δὲ δοκιμὴ ἐλπίδα, ἡ δὲ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει, ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν διὰ Πνεύματος Ἁγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν. ἔτι γὰρ Χριστὸς ὄντων ἡμῶν ἀσθενῶν κατὰ καιρὸν ὑπὲρ ἀσεβῶν ἀπέθανε. μόλις γὰρ ὑπὲρ δικαίου τις ἀποθανεῖται· ὑπὲρ γὰρ τοῦ ἀγαθοῦ τάχα τις καὶ τολμᾷ ἀποθανεῖν. συνίστησι δὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ Θεός, ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χριστὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανε. πολλῷ οὖν μᾶλλον δικαιωθέντες νῦν ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ σωθησόμεθα δι᾿ αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὀργῆς. εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, πολλῷ μᾶλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ.

«Συνίστησι τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ Θεός, ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χριστὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανε»

Ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 17 Ἰουνίου 2018, Γ΄ Ματθαίου (Ματθ. ς΄ 22-33)

Εἶπεν ὁ Κύριος· ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινὸν ἔσται· ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα; καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει· λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι; μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.

1. ΕΧΟΥΜΕ ΑΓΧΟΣ;

Κυριακή Γ’ Ματθαίου: Ομιλία εις το «Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν» (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

Πολλοί από τους πιστούς δεν είναι λιγότερο από τους απίστους προσκολλημένοι στην κακία. Μερικοί μάλιστα πολύ περισσότερο από αυτούς. Γι’ αυτό και σε εκείνους είναι αναγκαίο να ειπούμε: «Έγειρε ο καθεύδων και ανάστα εκ των νεκρών, και επιφαύσει σοι (θα σε φωτίσει δηλαδή) ο Χριστός». Προς αυτούς αρμόζει να ειπούμε και τούτο: «Ο Θεός ουκ έστι νεκρών, αλλά ζώντων». Εφ’ όσον λοιπόν δεν είναι Θεός νεκρών, ας ζήσουμε.