«ΜΗ ΤΗΣ ΦΘΟΡΑΣ» ΗΧΟΣ ΒΑΡΥΣ ΕΙΡΜΟΣ Θ΄ΩΔΗΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ (ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΡΙΖΗΣ)

Advertisements

«Ὅσοι εἰς Χριστὸν» Σαρανταεκκλησιώτου Νεοχωρίτης Π.

«ΥΜΝΟΙ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ» ΨΑΛΛΟΥΝ ΟΙ ΜΟΝΑΧΕΣ ΤΗΣ ΟΡΜΥΛΙΑΣ

«ΥΜΝΟΙ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ» ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ ΣΤΑΝΙΤΣΑΣ

«Η ερμηνεία της εικόνας της Πεντηκοστής» του Χρήστου Γ. Γκότση,

ἀπό τό βιβλίο του «Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ»  τ. Α΄, Αθήνα 1971

Πεντήκοντα ἡμέρας μετά τό Πάσχα ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τήν Πεντηκοστήν εἰς ἀνάμνησιν τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐπί τούς ἁγίους Μαθητάς τοῦ Κυρίου. Ἡ ἐπιφοίτησις αὐτή ἔγινε τήν ἡμέραν πού οἱ Ἰουδαῖοι ἑώρταζον τήν ἑορτήν τῆς Πεντηκοστῆς. Οἱ Ἰουδαῖοι μέ τήν ἑορτήν αὐτήν ηὐχαρίστουν τόν Θεόν διά τήν συγκομιδήν τῶν σιτηρῶν. Διά τοῦτο ἡ Πεντηκοστή ἐλέγετο καί ἑορτή τοῦ θερισμοῦ ἤ τῶν πρώτων καρπῶν. Κατά τούς χρόνους ὅμως τοῦ Κυρίου εἶχε καί ἄλλην σημασίαν. Ἦτο ἑορτή ἀναμνηστική τῆς παραδόσεως ὑπό τοῦ Θεοῦ τοῦ Νόμου εἰς τόν Μωϋσῆν, πού ἔγινε τήν 50ήν ἡμέραν μετά τό Πάσχα.

 

«Λόγος περὶ τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς» Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

«Ὅταν συμπληρωνόταν ἡ πεντηκοστὴ ἡμέρα μετὰ τὴν Ἀνάσταση, τῆς ὁποίας ἔφθασε τώρα ἡ μνήμη, ἐνῷ ὅλοι οἱ μαθητὲς ἦσαν συγκεντρωμένοι μαζὶ καὶ εὑρίσκονταν ὁμόψυχοι στὸ ὑπερῷο (οἶκος) ἐκείνου τοῦ ἱεροῦ, ἀλλὰ καὶ στὸ προσωπικό του ὑπερῷο, στὸ νοῦ του, συναγμένος ὁ καθένας τους (διότι ἦσαν σὲ ἡσυχία καὶ ἀφιερωμένοι στὴ δέηση καὶ στοὺς ὕμνους πρὸς τὸ Θεό), ξαφνικά, λέγει ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, «ἀκούσθηκε ἦχος ἀπὸ τὸν οὐρανό, σὰν ἀπὸ ὁρμὴ βιαίου ἀνέμου καὶ ἐγέμισε τὸν οἶκο ὅπου κάθονταν». (Πράξ. 2, 1-11). Εἶναι βίαιος γιατὶ νικᾶ τὰ πάντα καὶ ξεπερνᾶ τὰ τείχη τοῦ πονηροῦ, γκρεμίζει κάθε ὀχύρωμα τοῦ ἐχθροῦ, ταπεινώνει τοὺς ὑπερήφανους, ἀνυψώνει τοὺς ταπεινοὺς στὴ καρδιὰ καὶ διασπᾶ τοὺς συνδέσμους τῶν ἁμαρτημάτων. Γέμισε δὲ ὁ οἶκος ἐκεῖνος στὸν ὁποῖο κάθονταν, καθιστώντας τον, κολυμβήθρα πνευματικὴ καὶ ἐκπληρώνοντας τὴν ἐπαγγελία τοῦ Σωτῆρα, ποὺ τοὺς ἔλεγε, πρὶν ἀναληφθεῖ: «Ὁ μὲν Ἰωάννης βάπτισε μὲ νερό, ἐσεῖς δὲ θὰ βαπτισθῆτε μὲ ἅγιο Πνεῦμα, ὄχι ἔπειτα ἀπὸ πολλὲς μέρες».

 

«Το Άγιον Πνεύμα, «ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός»

Κυριακή της Πεντηκοστής

του Ιωάννη Καραβιδόπουλου, Ομότ.Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ., 

Ο Σταυρός και η Ανάσταση του Ιησού Χριστού αποτελούν τα βασικά ιστορικά γεγονότα που θεμελιώνουν την Εκκλησία. Ως επίσημη όμως γενέθλιος ημέρα της εντός της ιστορίας θεωρείται η ημέρα της Πεντηκοστής, κατά την οποία το Άγιο Πνεύμα έπνευσε ως «βιαία πνοή» επάνω στους Αποστόλους και τους έδωσε τη δύναμη να διακηρύξουν τη χριστιανική πίστη στα πέρατα της οικουμένης. Όπως το Άγιον Πνεύμα φωτίζοντας τους ι. Συγγραφείς της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης είναι ουσιαστικά ο συγγραφέας των δυο Διαθηκών, έτσι μπορούμε να πούμε ότι είναι κινητήρια δύναμη της Εκκλησίας, που «όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας», είναι ο δημιουργός της χριστιανικής Ιστορίας. Το Άγιον Πνεύμα είναι το κεντρικό πρόσωπο της σημερινής εορτής.