http://www.vimaorthodoxias.gr/
Πολλοί θεωρούν ότι πίστη και επιστήμη είναι απέναντι, πως οι επιστήμονες δεν πιστεύουν στον Θεό, Τον χλευάζουν όπως και όσους ζουν πνευματικά. Το αντίθετο δεν αποτελεί εξαίρεση. Πολλοί άνθρωποι που έχουν εμβαθύνει και πετυχαίνουν στις επιστήμες αντιλαμβάνονται και δέχονται πως ο Θεός όχι απλά υπάρχει αλλά είναι παντού γύρω μας, αλλά οι άνθρωποι δε θέλουν να Τον δουν. Ο Ελληνας επιστήμονας Νίκος Στεργίου διαπρέπει τις δύο τελευταίες δεκαετίες στις ΗΠΑ. Είναι κοσμήτορας στο τμήμα Biomechanics του Πανεπιστημίου της Νεμπράσκα στην Ομαχα και θεωρείται από τις αυθεντίες του τομέα του παγκοσμίως.
Γέννημα-θρέμμα Θεσσαλονικιός του δόθηκε η συνεχίσει τις σπουδές του στον τομέα αυτό όταν ήταν ακόμη στα σπάργανα και παρότι ο ίδιος ήθελε να επιστρέψει και να εργαστεί στην Ελλάδα η μητέρα του, που μόνη της τον μεγάλωσε, τον ώθησε να παραμείνει στο εξωτερικό.
Ανάμεσα στις ατελείωτες ώρες διαβάσματος και εργασίας, ο Νίκος Στεργίου είχε στο πλευρό του τον Θεό, όπως λέει στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, και παρά την εφηβική του επανάσταση επέστρεψε στην αγκαλιά του Δημιουργού.
Ο καθηγητής Στεργίου δεν πιστεύει, όπως λέει ο ίδιος, αλλά προσπαθεί να ζήσει πνευματικά, κάτι που όμως δε βλέπει να γίνεται σε αρκετούς Ορθοδόξους στις ΗΠΑ. Επισημαίνει όμως πως βλέπει να γίνονται «εκπτώσεις στην πίστη» που δε θα έπρεπε να συμβαίνει, την ίδια στιγμή που Καθολικοί και Προτεστάντες στρέφονται στην Ορθοδοξία εξαιτίας αυτού του γεγονότος, της πνευματικότητας που υπάρχει στην Πίστη μας.
– Κ.Στεργίου είστε σε έναν τομέα που στην Ελλάδα είναι άγνωστος. Πως τον επιλέξατε;
«Στα σχολικά μου χρόνια με ενθάρρυναν να μπω στα ΤΕΦΑΑ, γιατί μου έλεγαν πως οι γυμναστές βρίσκουν άμεσα δουλειά. Δε με συγκίνησε η σχολή, ήταν αδύναμη. Αλλά είχα έναν καθηγητή στον αθλητιατρική έναν εξαίρετο καθηγητή κι έκανα διατριβή στο αθλητικό υπόδημα. Είχα τεράστια αγάπη στην φυσική και εκεί βρήκα το κουμπί. Για τον ορισμό του Biomechanics δεν υπάρχει ακριβής μετάφραση στα ελληνική. Το πιο κοντινό είναι η βιομηχανολογία. Ο καθηγητής μου, με ενθάρρυνε να πάω στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό και ως εκ θαύματος έφυγα με υποτροφία. Ηθελα πολύ να δουλέψω στο αθλητικό υπόδημα και στις ΗΠΑ είναι οι καλύτεροι. Με τη βοήθεια του Θεού πήρα κι άλλη υποτροφία για το Ορεγκον, που θωρείται η «Μέκκα» του τρεξίματος και το πανεπιστήμιο που έβγαλε μεγάλους αθλητές όπως ο Καρλ Λιούις και άλλοι και μια μεγάλη αθλητική εταιρεία πλήρωνε το διδακτορικό μου. Όταν τελείωσα αποφάσισα να επιστρέψω στην Ελλάδα να τελειώσω με την στρατιωτική μου θητεία και να δουλέψω εδώ, απορρίπτοντας προτάσεις από εταιρείες για δουλειές. Αναζήτησα δουλειά σε πανεπιστήμια εδώ, αλλά μετά από έξι χρόνια απουσίας μου από την Ελλάδα δεν είχα διασυνδέσεις και βρήκα κλειστές πόρτες. Η μητέρα ,ου με ενθάρρυνε κι επέστρεψα στις ΗΠΑ, αποδεχόμενος πρόταση από το Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα στην Ομαχα όπου βρίσκομαι επί 21 χρόνια.
Με τρομερά σκληρή δουλειά, ξεκίνησα από ένα μικρό δωματιάκι, με ελάχιστες υποδομές και μηχανήματα. Εβλεπα πως αν δούλευα το Πανεπιστήμιο θα με στήριζε γιατί υπάρχει αξιοκρατία στις ΗΠΑ. Μου άρεσε η πρόκληση. Σήμερα, έχω δικό μου κτίριο 23.000 τετραγωνικά πόδια, δημιούργησα δικό μου τμήμα το πρώτο στον κόσμο που δίνει βασικό πτυχίο. Πίστεψα στον τομέα αυτό.
Το Biomechanics έχει να κάνει με την εφαρμογή της φυσικής και των μαθηματικών στην ανθρώπινη κίνηση. Οι εφαρμογές έχουν να κάνουν με ρομπότ, με την κατασκευή προσθετικών αλλά κυρίως έχει να κάνει με την ανθρώπινη κίνηση. Π.χ. η κατασκευή μιας στολής που κάνει τον άνθρωπο να πηδά πιο ψηλά ή να τρέχει πιο γρήγορα. Αυτό είναι αποτέλεσμα Biomechanics και έχει πολλές εφαρμογές γύρω μας. Δείτε τον παραολυμπιονίκη Οσκαρ Πιστόριους που δεν είχε πόδια και έφτασε να τρέχει σε Ολυμπιάδα. Τώρα ασχολούμαστε με το ιατρικό κομμάτι και τις ανθρώπινες παθήσεις προσπαθώντας να βοηθήσουμε στον τομέα αυτό, όπως σκλήρυνση κατά πλάκας ή παραλυτισμό και να βοηθήσουμε να έχουν μια καλύτερη ζωή.
Θα ήθελα την επόμενη 10ετία να γίνει ένα διεθνές αναγνωρισμένο κέντρο, να αποκτήσουμε μεγαλύτερη φήμη αποκτώντας παγκόσμια αναγνώριση σε αυτό που κάνουμε, για να πετύχουμε μεγαλύτερα και καλύτερα αποτελέσματα».
– Πολλοί συνάδελφοί σας επιστήμονες θεωρούν αδιανόητο κάποιος να πιστεύει στον Θεό. Εσείς είστε η τρανή απόδειξη περί του αντιθέτου, ότι μπορείς να είσαι επιστήμονας και πιστός.
«Η προσωπική προσέγγιση στην πίστη είναι ερευνητική, βασίζεται σε δεδομένα. Στη ζωή μου δεν ήμουν πάντα πιστός, που συμμετείχε πάντοτε στα μυστήρια της εκκλησίας, που πάντοτε ζούσε πνευματική ζωή. Ο παππούς ήταν Ιερέας στον Αγιο Αντώνιο Σερρών. Μικρός ήμουν πολύ κοντά στην εκκλησία, αλλά στα 16 μου μπήκαν άλλες προτεραιότητες και μπορώ να πω πως για μια δεκαετία ξέφυγα. Πήγαινα εκκλησία μόνο το Πάσχα και τα Χριστούγεννα.
Μέχρι που έφτασε σε ένα συγκεκριμένο σημείο, περίπου στα 30 μου, όταν έγινε μια στροφή μέσα μου. Αρχισα να έχω άλλες αναζητήσεις και με το φτωχό μου το μυαλό δεν μπορούσα να εξηγήσω κάποια πράγματα που μου συνέβησαν. Αλλοι τα λένε συμπτώσεις, αλλά δεν μπορούσα να τα πω έτσι. Εγιναν πράγματα το ένα μετά το άλλο, με την υγεία μου, με τη δουλειά μου και διάφορα άλλα και δεν μπορούσαν να είναι τόσες πολλές μαζεμένες συμπτώσεις. Τότε ένας φίλος μου μού είπε να πάω μαζί του στο Αγιο Ορος για πρώτη φορά, το 1998. Όταν πήγα εκεί, και πάλι συνέβησαν καμιά 20αριά συμπτώσεις μαζεμένες. Όπως ότι βρήκα ένα μοναχό που ευγνωμονούσε μια θεία μου που του είχε κάνει ένα εκπληκτικό καλό που τον οδήγησε να γίνει μοναχός, χωρίς να τον ξέρω προηγουμένως».
– Επομένως για εσάς ο Θεός είναι παντού; Τι είναι αυτό που συμβαίνει στη ζωή μας;
«Προσωπικά έχω αναπτύξει μια θεωρία που δε βασίζεται στο τυχαίο, αλλά πως για όλα υπάρχει ένα συγκεκριμένο σχέδιο, απλά εμείς δεν τα βλέπουμε. Πορεύομαι βάση των δεδομένων. Δεν μπορείς να απορρίπτεις τα δισεκατομμύρια θαυμάτων που συμβαίνουν κάθε μέρα. Και μάλιστα είναι παντού γύρω μας. Πας σε μια εκκλησία ή στο Αγιο Ορος και ακούς συνέχεια για θαύματα. Αυτά δεν μπορούν να είναι φαντασίες. Ούτε ότι εκατομμύρια κόσμου λένε ψέματα σα να έχουν στήσει μια οργανωμένη πλεκτάνη. Γιατί να λένε ψέματα; Πας στην Αγία Αννα, εκεί όπου βρίσκεται Λείψανο της Αγίας και βλέπεις κάθε χρόνο εκατοντάδες φωτογραφίες βρεφών. Υπάρχουν τόμοι με βιβλία που αναφέρονται στα θαύματα, και όχι αυτά που έγιναν πριν από αιώνες, αλλά πρόσφατα.
Ενας επιστήμονας πρέπει να μπορεί να εξηγεί αυτά που συμβαίνουν γύρω του. Δεν μπορείς να απορρίπτεις όσα θες, και να δέχεσαι όλα. Το να λέω πως όλα είναι συμπτώσεις, είναι κόντρα και στην ίδια μου τη δουλειά. Η πιο λογική εξήγηση είναι η ύπαρξη του Τριαδικού Θεού. Όταν το δεχτείς αυτό τότε θα δεις πως υπάρχουν πολύ υπέροχα πράγματα, όπως η καλλιέργεια της ευχής. Πλέον, μπαίνεις σε ένα δρόμο ευτυχίας, όπου ο Θεός είναι αγάπη. Είμαστε άθλιοι άνθρωποι και έχουμε τις ζήλιες μας, τα μίση μας, τον εκνευρισμό μας. Αλλά αν δεν είχαμε Χριστό τι θα ήμασταν; Προσωπικά, προσεύχομαι μια ώρα επί καθημερινής βάσης, αλλά θα ήθελα να μπορώ να μην αμελώ τα βραδινά μου καθήκοντα, όπου ομολογώ πως δεν είμαι καλός».
– Με το Αγιο Ορος έχετε αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση.
«Κάθε φορά που έρχομαι Ελλάδα προσπαθώ να πηγαίνω στο Αγιο Ορος. Και μερικές φορές δύο και τρεις φορές το χρόνο. Εκεί βρίσκεις μια εκπληκτική γαλήνη. Αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα μέρη στην Ελλάδα όπου μπορεί κανείς να βρεθεί εκείνη και να απολαύσει μια γαλήνη. Το Αγιο Ορος σε βάζει πιο πολύ μέσα στη μυστηριακή ζωή και τη μία ώρα προσευχής που κάνεις έξω από εκεί, να την κάνεις κάθε μέρα.
Στη Μονή Γρηγορίου συνάντησα έναν εκπληκτικό μοναχό, τον π.Βαρνάβα που τώρα βρίσκεται στο Κουλουέζι του Κονγκό, και τον πατέρα Ιωνά που βρίσκεται στην Ταϊβάν και κάνουν εκπληκτικό ιεραποστολικό έργο. Ετσι, άρχισα να διαβάζω βιβλία ξένων, όπως του Επισκόπου Κάλλιστου Γουεάρ, του πατέρα Αλέξανδρου Σμέμαν και η δίψα μου όλο και μεγάλωνε. Δεν είμαι ασυνείδητα αμαρτωλός, αλλά ένας συνειδητά αμαρτωλός, προσπαθώ να ζήσω μυστηριακή ζωή».
– Είχατε την ευλογία να συναντηθείτε και με τον Γέροντα Εφραίμ Φιλοθεΐτη που βρίσκεται στις ΗΠΑ. Μιλήστε μας γι’αυτόν;
«Στο μοναστήρι που ίδρυσε ο Γέροντας στην Αριζόνα έχω πάει αρκετές φορές όπως και σε άλλα μοναστήρια που επίσης υπάρχουν στις ΗΠΑ. Εχει ιδρύσει σχεδόν 20 μονές στη χώρα. Μου δόθηκε η ευκαιρία να έχω αρκετές συζητήσεις μαζί του. Ημουν νέος και θα έλεγα άσχετος με τη θρησκεία, όταν ζούσαν ο Αγιος Παΐσιος και ο Αγιος Πορφύριος και δε μου δόθηκε η ευκαιρία να τους γνωρίσω. Όταν άρχισα να διαβάζω γι’αυτούς, είχαν κοιμηθεί. Ισως ο Θεός κράτησε για μένα να γνωρίζω τον Γέροντα Εφραίμ και είμαι ευγνώμων».
Διαβάστε εδώ: Το Άγιον Όρος για τη Ροτόντα
Ξεκάθαρο το μήνυμα του αγαπητού μας Πατριώτη. Οταν υπάρχη πίστη στο Θεό, τότε θα υπάρχει και συνοχή μέσα στην οικογένεια, επικοινωνία ανάμεσα στα Μέλη της, και με υπομονή και αυτοκριτική όλοι θα βρούν/βρούμε το «βηματισμό» τους/μας με τη βοήθεια του θεού στον εφήμερο κόσμο που ζούμε.