«Δυό λόγια… Είχα καιρό να σας μιλήσω, διαδικτυακά. Με ρωτάτε γιατί «κρύβομαι», γιατί δεν εμφανίζομαι και πότε και άν, θα κάνω συναυλία.Απαντάω λοιπόν. Κρύβομαι και απομονώνομαι, εδώ και 2 περίπου χρόνια, για να τελειώσω τον καινούργιο δίσκο μου. Πρώτα ο Θεός, τέλη Ιουνίου, θάναι έτοιμος. Θά λέγεται «Αγγέλων δάκρυ» η «Ηλιοποτισμένη». Νά κι’ ο στίχος μου, πού με οδήγησε εκεί:
Συνέχεια ανάγνωσης «Φοβάμαι ότι Ελλάδα καί Χριστός, αλλά και η δική μου παρουσία, δεν είναι τής τρεχούσης πολιτισμικής και καλλιτεχνικής νοοτροπίας.» Σταμάτης Σπανουδάκης →
Τώρα σας συμβουλεύω να κάμετε από κομβολόγι μικροί και μεγάλοι και να το κρατήτε με το αριστερό χέρι, και με το δεξιό να κάμνετε τον σταυρόν σας και να λέγετε: Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος, διά της Θεοτόκου και πάντων των Αγίων ελέησόν με τον αμαρτωλόν και ανάξιον δούλον σου.