Μυστήριο μυστηρίων ! – Όλος ο Χριστός σε κάθε πιστό…

Πώς είναι παρών αοράτως ο Χριστός και αυτός προσφέρει τη θυσία της θείας Ευχαριστίας;

Όλα αυτά, παρά τις προσπάθειές μας να τα καταλάβουμε, παραμένουν απρόσιτα και ανεξήγητα. Μυστήρια!

Ο Ο Μ Ο Ρ Φ Ο Τ Ε Ρ Ο Σ ΣΤΙΒΟΣ. (Αφιερωμένο στους μαθητές που συμμετέχουν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις)-π.Δημ.Μπόκου.

 

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ  ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

 

Τη νύχτα 7 προς 8 Δεκεμβρίου 2012 συνέβη ένα συγκλονιστικό γεγονός. Στο χωριό Μεσορόπη Παγγαίου Καβάλας ένα σπίτι άρπαξε φωτιά. Ήταν μια μικρή τριώροφη μονοκατοικία, όπου κατοικούσε η μεγάλη υπερπολύτεκνη οικογένεια του ζεύγους Αθανασίου και Ειρήνης Τσιμηρίκα με δέκα παιδιά. Η φωτιά εκδηλώθηκε στο δεύτερο όροφο, όπου κοιμόντουσαν ο παππούς και η γιαγιά της οικογένειας με τα δύο μικρότερα παιδιά, τον Γεράσιμο, 7 ετών, και τον Ανδρέα, 5 ετών. Όταν η φωτιά έγινε αντιληπτή, οι γονείς και τα μεγαλύτερα παιδιά άρχισαν αμέσως να βγάζουν έξω τα μικρότερα παιδιά. Όμως στο δεύτερο όροφο η φωτιά προκάλεσε βραχυκύκλωμα που βύθισε στο σκοτάδι ολόκληρο το σπίτι. Ο πυκνός καπνός συμπλήρωσε το κακό κατεβάζοντας την ορατότητα στο απόλυτο μηδέν.

 

         

«The Lord Has Risen up in Judgment» By St. Nikolai Velimirovich.

 

From 15 September 1944 to 8 May 1945, the great Serbian Orthodox theologian and contemporary Church Father, Bishop Nicholas (Velimirovich) of Zhicha, was imprisoned by the Nazis in the notorious concentration camp of Dachau. There he kept a diary of seventy-six chapters, “Through a Prison Window,” in which he addressed himself to the Serbian people. 

In it St. Nicholas the Serb, as many now call him, never mentioned his own sufferings, but rather expressed his profound grief at the spiritual and moral decadence of contemporary mankind, which he called, “Life without aim and death without hope.” According to the Saint, it was this aimlessness and hopelessness which explained the European catastrophe of the twentieth century and its World Wars. Here follows the translation of one of those chapters within which the saint is still calling Europe to repentance.

Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ

«Τα δάκρυα είναι ένας τρόπος γνώσης του εαυτού μας. Κλαίμε επειδή έχουμε χάσει την παραδεισιακή μας ταυτότητα, ή επειδή νοσταλγούμε έναν «χαμένο παράδεισο».

Εορτάζοντες την 23ην του μηνός Μαΐου

Ο ΟΣΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ο Ομολογητής επίσκοπος Συνάδων Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΑ του Κλωπά ή Μυροφόρος Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΛΩΝΑΣ ο Ρωμαίος Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΛΕΥΚΟΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΥΝΕΣΙΟΣ επίσκοπος Καρπασίας Κύπρου Η ΟΣΙΑ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ Πόλοτας, ηγουμένη του Σωτήρος και ή εύρεση των τιμίων λειψάνων του ΑΓΙΟΥ ΛΕΟΝΤΙΟΥΕπισκόπου Ροστοβίας, του Θαυματουργού (Ρώσοι) Αγιος Ευγένιος Ροντιόνωφ Αναλυτικά