Η Σταύρωση του Χριστού (πίνακας του Matthias Grunewald)
Αγίου Νικόλαου Βελιμίροβιτς
Μου γράφεις οτι ακουσες από ηλικιωμένες γυναίκες κάποιο παραμύθι για τις πέντε πληγές του Ιησού, και ρωτάς που βρέθηκε αυτό το παραμύθι;
Συνέχεια ανάγνωσης Για τις πέντε πληγές του Χριστού (Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς)
Ο Κύριος Ιησούς και Θεός μας χωρίς να φταίει σε τίποτε ραπίσθηκε, ώστε οι αμαρτωλοί που θα τον μιμηθούν, όχι μόνον να λάβουν άφεση των αμαρτιών τους, αλλά και να γίνουν συγκοινωνοί στη θεότητα του με την υπακοή τους.
Εκείνος ήταν Θεός κι έγινε για μας άνθρωπος. Ραπίσθηκε, φτύστηκε και σταυρώθηκε, και με όσα έπαθε ο απαθής κατά τη θεότητα είναι σαν να μας διδάσκει και να λέει στον καθένα μας:
σήμερα έβαλαν βουλή οι άνομοι Οβραίοι,
οι άνομοι και τα σκυλιά κι’ οι τρισκαταραμένοι
για να σταυρώσουν το Χριστό, τον Αφέντη Βασιλέα.
Συνέχεια ανάγνωσης ΚΑΛΑΝΤΑ(ΚΑΛΑΝΤΡΑ) ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ(ΠΑΡΑΣΚΗΣ)
Ἀντίφωνον ΙΒʹ. Ἦχος πλ. δʹ
Τάδε λέγει Κύριος τοῖς Ἰουδαίοις·
Λαός μου τί ἐποίησά σοι, ἢ τί σοι
παρηνώχλησα; τοὺς τυφλούς σου
ἐφώτισα, τοὺς λεπρούς σου ἐκαθάρι‐
σα, ἄνδρα ὄντα ἐπὶ κλίνης ἠνωρθω‐
σάμην. Λαός μου, τί ἐποίησά σοι, καὶ
τί μοι ἀνταπέδωκας; ἀντὶ τοῦ μάννα
χολήν, ἀντὶ τοῦ ὕδατος ὄξος, ἀντὶ
τοῦ ἀγαπᾶν με, σταυρῷ με προσηλώ‐
σατε· οὐκέτι στέγω λοιπόν, καλέσω
μου τὰ ἔθνη, κᾀκεῖνα με δοξάσουσι,
σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Πνεύματι, κᾀγὼ
αὐτοῖς δωρήσομαι, ζωὴν τὴν
αἰώνιον.
Σήμερον τοῦ Ναοῦ τὸ καταπέτα‐
σμα, εἰς ἔλεγχον ῥήγνυται τῶν πα‐
ρανόμων· καὶ τὰς ἰδίας ἀκτῖνας, ὁ
ἥλιος κρύπτει, Δεσπότην ὁρῶν
σταυρούμενον.
Οἱ νομοθέται τοῦ Ἰσραήλ, Ἰουδαῖ‐
οι καὶ Φαρισαῖοι, ὁ χορὸς τῶν Ἀπο‐
στόλων βοᾷ πρὸς ὑμᾶς. Ἰδε ναός, ὃν
ὑμεῖς ἐλύσατε, ἴδε ἀμνός, ὃν ὑμεῖς
ἐσταυρώσατε, τάφῳ παρεδώκατε,
ἀλλʹ ἐξουσίᾳ ἑαυτοῦ ἀνέστη. Μὴ
πλανᾶσθε Ἰουδαῖοι· αὐτὸς γάρ ἐστιν
ὁ ἐν θαλάσσῃ σώσας, καὶ ἐν ἐρήμῳ
θρέψας, αὐτός ἐστιν ἡ ζωὴ καὶ τὸ
φῶς, καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Κόσμου.
Δόξα. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Χαῖρε ἡ πύλη τοῦ Βασιλέως τῆς
δόξης, ἣν ὁ Ὕψιστος μόνος διώδευσε,
καὶ πάλιν ἐσφραγισμένην κατέλι‐
πεν, εἰς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Κάθισμα. Ἦχος πλ. δʹ.
Ὅτε παρέστης τῷ Καϊάφᾳ ὁ Θεός,
καὶ παρεδόθης τῷ Πιλάτῳ ὁ Κριτής,
αἱ οὐράνιαι δυνάμεις, ἐκ τοῦ φόβου
ἐσαλεύθησαν· τότε δὲ καὶ ὑψώθης
ἐπὶ τοῦ ξύλου ἐν μέσῳ δύο λῃστῶν,
καὶ ἑλογίσθης μετὰ ἀνόμων ὁ ἀνα‐
μάρτητος, διὰ τὸ σῶσαι τὸν ἄνθρω‐
πον. Ἀνεξίκακε Κύριε, δόξα σοι.
Ἦχος πλ. α’
Δόξα Πατρί…
Καὶ νῦν…
Ἰδιόμελον
Σὲ τὸν ἀναβαλλόμενον, τὸ φῶς ὥσπερ ἱμάτιον, καθελὼν Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ ξύλου, σὺν Νικοδήμῳ, καὶ θεωρήσας νεκρὸν γυμνὸν ἄταφον, εὐσυμπάθητον θρῆνον ἀναλαβών, ὀδυρόμενος ἔλεγεν. Οἴμοι, γλυκύτατε Ἰησοῦ! ὃν πρὸ μικροῦ ὁ ἥλιος ἐν Σταυρῷ κρεμάμενον θεασάμενος, ζόφον περιεβάλλετο, καὶ ἡ γῆ τῷ φόβω ἐκυμαίνετο, καὶ διεῤῥήγνυτο ναοῦ τὸ καταπέτασμα, ἀλλ’ ἰδοὺ νῦν βλέπω σε, δι’ ἐμὲ ἑκουσίως ὑπελθόντα θάνατον, πῶς σε κηδεύσω Θεέ μου; ἢ πῶς σινδόσιν εἰλήσω; ποίαις χερσὶ δὲ προσψαύσω, τὸ σὸν ἀκήρατον σῶμα; ἢ ποῖα ᾄσματα μέλψω, τῇ σῇ ἐξόδῳ Οἰκτίρμον; Μεγαλύνω τὰ Πάθη σου, ὑμνολογῶ καὶ τὴν Ταφήν σου, σὺν τῇ Ἀναστάσει, κραυγάζων. Κύριε δόξα σοι.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟΥ ΔΙΣΚΟΥ
ΓΙΑ ΤΟΝ
Συνέχεια ανάγνωσης «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟΥ ΔΙΣΚΟΥ
Ἦχος πλ. α’
Ἰδιόμελον
Σὲ τὸν ἀναβαλλόμενον, τὸ φῶς ὥσπερ ἱμάτιον, καθελὼν Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ ξύλου, σὺν Νικοδήμῳ, καὶ θεωρήσας νεκρὸν γυμνὸν ἄταφον, εὐσυμπάθητον θρῆνον ἀναλαβών, ὀδυρόμενος ἔλεγεν. Οἴμοι, γλυκύτατε Ἰησοῦ! ὃν πρὸ μικροῦ ὁ ἥλιος ἐν Σταυρῷ κρεμάμενον θεασάμενος, ζόφον περιεβάλλετο, καὶ ἡ γῆ τῷ φόβω ἐκυμαίνετο, καὶ διεῤῥήγνυτο ναοῦ τὸ καταπέτασμα, ἀλλ’ ἰδοὺ νῦν βλέπω σε, δι’ ἐμὲ ἑκουσίως ὑπελθόντα θάνατον, πῶς σε κηδεύσω Θεέ μου; ἢ πῶς σινδόσιν εἰλήσω; ποίαις χερσὶ δὲ προσψαύσω, τὸ σὸν ἀκήρατον σῶμα; ἢ ποῖα ᾄσματα μέλψω, τῇ σῇ ἐξόδῳ Οἰκτίρμον; Μεγαλύνω τὰ Πάθη σου, ὑμνολογῶ καὶ τὴν Ταφήν σου, σὺν τῇ Ἀναστάσει, κραυγάζων. Κύριε δόξα σοι.
Κοντάκιον Ἦχος β’
Τὴν ἄβυσσον ὁ κλείσας, νεκρὸς ὁρᾶται, καὶ σμύρνῃ καὶ σινδόνι ἐνειλημμένος, ἐν μνημείῳ κατατίθεται, ὡς θνητὸς ὁ ἀθάνατος. Γυναῖκες δὲ αὐτὸν ἦλθον μυρίσαι, κλαίουσαι πικρῶς καὶ ἐκβοῶσαι· Τοῦτο Σάββατόν ἐστι τὸ ὑπερευλογημένον, ἐν ᾧ, Χριστὸς ἀφυπνώσας, ἀναστήσεται τριήμερος.
Ὁ Οἶκος
Ὁ συνέχων τὰ πάντα ἐπὶ σταυροῦ ἀνυψώθη, καὶ θρηνεῖ πᾶσα ἡ Κτίσις, τοῦτον βλέπουσα κρεμάμενον γυμνὸν ἐπὶ τοῦ ξύλου, ὁ ἥλιος τὰς ἀκτῖνας ἀπέκρυψε, καὶ τὸ φέγγος οἱ ἀστέρες ἀπεβάλλοντο, ἡ γῆ δὲ σὺν πολλῷ τῷ φόβῳ συνεκλονεῖτο, ἡ θάλασσα ἔφυγε, καὶ αἱ πέτραι διερρήγνυντο, μνημεῖα δὲ πολλὰ ἠνεῴχθησαν, καὶ σώματα ἡγέρθησαν ἁγίων Ἀνδρῶν. ᾍδης κάτω στενάζει, καὶ Ἰουδαῖοι σκέπτονται συκοφαντῆσαι Χριστοῦ τὴν Ἀνάστασιν, τὰ δὲ Γύναια κράζουσι· Τοῦτο Σάββατόν ἐστι τὸ ὑπερευλογημένον, ἐν ᾧ Χριστὸς ἀφυπνώσας, ἀναστήσεται τριήμερος.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ, ΠΟΥΔΗΣ και ΤΡΟΦΙΜΟΣ Απόστολοι από τους 70
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΔΑΛΙΩΝ ο μίμος
Η ΑΓΙΑ ΘΩΜΑΪΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ο Πελοποννήσιος
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΤΩΝΙΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ οι αυτάδελφοι και ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ, οι εν Λιθουανία Μάρτυρες (+ 1342).
Αναλυτικά
ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ 